Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 mei 2025
Het volgend voorjaar kwam Karr op een morgen door het bosch. "Karr, Karr!" riep iemand hem na. Karr keerde zich om. Hij had goed gehoord. 't Was een oude vos, die buiten zijn hol stond, en hem riep. "Zeg me even, of de menschen wat voor het bosch doen!" zei de vos. "Ja, wees daar maar zeker van," zei Karr. "Zij werken er voor, zoo hard zij kunnen."
"De eerste dag, toen je in 't bosch kwam, sloeg je de vrouw van de slang, Helpmij, dood," zei Krule. Grauwvel ging snel van Krule weg, en bleef met Karr doorloopen. Opeens stond hij stil: "Karr, ik heb de misdaad begaan. Ik heb een onschadelijk dier doodgeslagen. Om mij wordt het bosch verwoest." "Wat zeg je toch?" viel Karr hem in de rede.
Grauwvel ging op de elanden toe, maar kwam bijna dadelijk bij Karr terug, die aan den zoom van het bosch achtergebleven was. "Je bent zeker niet vriendelijk ontvangen," zei Karr. "Ik zei hem, dat het voor 't eerst was, dat ik stamgenooten ontmoette, en ik vroeg, of ik bij hen op de wei mocht loopen, maar hij wees me af, en dreigde me met zijn horens." "'t Was goed, dat je wegging," zei Karr.
Maar de boschwachter sprak over het gebeurde op een heel andere manier, dan de hond verwachtte. Hij prees Karr. Hij zei, dat het duidelijk was, dat de hond wist, dat de elanden in nood verkeerden, en hen had willen redden. "Meneer mag doen wat hij wil, maar dien hond kan ik niet doodschieten," zei hij eindelijk. De hond richtte zich op, en spitste de ooren.
Je krijgt een dak boven je hoofd, en moogt in den stal staan, als een os." Grauwvel antwoordde niet, maar stond stil, en ademde den sterken dennengeur in. Toen ging Karr met hem naar een groot moeras, en wees hem de grasboschjes en het weeke moeras. "Over dit moeras vluchten de elanden gewoonlijk, als ze in gevaar zijn," zei Karr.
Hij begreep, dat de eland niet wilde, dat hij hem zou volgen, maar dat hij zou letten op iets, dat in het bosch gebeurde. Karr stond onder een den met zware, slepende takken en grove, donkergroene naalden. Hij bekeek den boom nauwkeurig, en vond, dat het was, alsof de naalden zich bewogen.
"Daar ben ik ook bang voor," zei Karr, "maar de oude elanden in 't bosch weten wel, wat ze doen." "Ik geloof wel, dat ik een beter raad weet," zei de slang, "als ik maar het loon kreeg, dat ik verlang." "Ben jij 't soms, die ze Helpmij noemen?" vroeg de hond verachtelijk. "Ik ben al een oude boschbewoner," zei de slang. "Ik weet, hoe je dat ongedierte wegkrijgen kunt."
Als het kalm was op de plaats van den boschwachter, als er geen voetstappen klonken op den weg, en de baas met zijn planten bezig was in den groentetuin, gebruikte Karr gewoonlijk zijn tijd om met het elandkalfje te spelen. Eerst had Karr heelemaal geen lust gehad zich met hem te bemoeien.
"Een jonge stier, die nog maar takken aan zijn horens heeft, moet zich wachten voor een gevecht met oude elanden. Een ander zou een slechten naam in 't heele bosch gekregen hebben, als hij was weggeloopen, zonder zich te verzetten, maar daar hoef jij je niet over te bekommeren, die toch naar het buitenland zult gaan." Karr had nauwlijks uitgesproken, of Grauwvel keerde om, en liep over het veld.
't Was een mooie nacht met helderen maneschijn, tegen het eind van den zomer, maar onder de boomen was het donker, en de eland liep heel langzaam. "'t Is misschien 't beste, dat we teruggaan," zei Karr. "Jij, die nog nooit in een woest bosch geloopen hebt, kon je beenen wel eens breken." Toen begon Grauwvel sneller en moediger te loopen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek