Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
En de Majoorske staat op, en al de vijftig gasten; de vrouwen schreien van angst voor wat nu volgen zal, de mannen staan vervaard, en aan de voeten van de Majoorske ligt Kaptein Kristiaan en kust den zoom van haar kleed, terwijl zijn tranen op den vloer vallen. De breede, met haar begroeide handen van den Majoor ballen zich; hij heft den arm op. Maar zij spreekt eerst.
De Kadets Vader is een Dominé, en wel een zo braaf Dominé, als er ooit voor jou lui zielen gezorgt heeft; zo dat ik maar zeggen wil, dat gy den jongen Heer wel moet doen; hy zal u ook wel doen, en ik hoop, dat hy zulk een braaf man zal worden, dat jou lui nog eens met hem, als jou lui Kaptein, aan den dans zult raken.
Hy eischte van m'n kaptein geen gemotiveerde analyse van den indruk dien 't hoogst-interessante Amboina op hem maakte. En ook «Publiek» is tevreden met z'n referent, al zy 't dan niet heel bescheiden zoo'n armen schryver doodteslaan met één slag. Hebt ge er wel eens aan gedacht, Nederlanders, hoe excentriek de schoonste stukken uit uw Bybel zyn? Nu, ik zal 't niet wezen.
"Meneer Ibarra, ik wou 's graag met u kennis maken. Kaptein Tiago is een groot vriend van me en ik heb uw vader gekend. Ik heet Capitán Tinong. Ik woon in Tondo, waar u welkom in in mijn huis is: ik hoop, dat u me de eer 's zal aandoen. Kom morgen bij ons eten." Ibarra toonde zich verrukt over zooveel vriendelijkheid. Capitán Tinong glimlachte en wreef zich in de handen.
Kort vóór zonsopgang begon het eerste zuchtje te komen, uit het zuidoosten, en het groeide snel tot een steeds stijvere bries. Alle hens waren aan dek en wachtten op wat er achter zat. "Het is nu wel in orde, kaptein", zei McCoy, die dicht naast zijn schouder stond. "De cycloon zit in 't westen en wij zijn er ten zuiden van. Deze bries is de zuiging die hij doet ontstaan.
Langzaam, streek voor streek, beschreef de Pyreneeën, terwijl ze de lagune binnen schoof, den kwart-cirkel die haar vóór den wind bracht, en streek voor streek, met een kalme zekerheid alsof hij duizend jaren tijd had, zong McCoy den veranderenden koers. "Nog een streek, kaptein." "Een streek is het."
"Ajjemenou, zèg?! 'k Mos toch èrges voor komme, as eksjellentie zijnde? Of was 'k soms vroeger niet zèlf door 'n generaal uit de klas gepardonneerd? Waarop ik me eige verwijderde te peerd en wou zien of die kaptein goed rije kon, en ree ventre
Hoe pijnlijk ik het ook vond dat de kaptein zich mijn bedoeling in zulk een hatelijken zin uitlegde, deed ik toch geen moeite hem uit den droom te helpen. Was hij dapper? vroeg ik hem. Dat weet God! Hij was altijd vooraan; overal waar men geweergeknetter hoorde, was hij te vinden. Hij moet dus wel dapper geweest zijn, herhaalde ik.
Mijnheer Konig aarzelde, klom toen over de verschansing en liet zich neer in de boot. "Een halve streek afhouden, kaptein." Kapitein Davenport schrok. Hij had gedacht dat hij zijn schip voor zich alleen had. "Ja, ja, een halve streek is het", antwoordde hij.
"Je gaat tegen een zeven-knoops-strooming in, kaptein", zei hij. "Zoo stroomt hier de eb uit de doorvaart." Na een uur had de Pyreneeën nauwelijks haar lengte gewonnen, maar de wind kwam door en het schip begon vooruit te komen. "Gaan jullie maar in de booten", beval kapitein Davenport.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek