Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
Nou, papa die kapitein van de garde nationale de Paris was, trok meteen z'n pakkie as kaptein uit en bedankte, want die zag ook de zwendelderij en wou z'n eige niet late omkoope as moordenaar, hoe 'n erge tegenstander ie ook was van Duitschland. Maar edel boven al.
"We zijn afgedreven terwijl we bij-lagen." "Ik lig al een streek hooger", was het antwoord. "Is dat niet genoeg?" "Ik zou er twee streken van maken, kaptein. Dit stukje wind heeft die westelijke strooming harder vooruit geschopt dan je denkt." Kapitein Davenport gaf toe tot anderhalven streek, en ging toen het want in, vergezeld van McCoy en den eersten stuurman, om uit te kijken naar land.
Op de groote kaart is het maar een vliegenscheet. Ik zou niet weten waar ik de invaart in de lagune moest zoeken. Zoudt u mee willen gaan en het schip voor mij naar binnen loodsen?" McCoy's sereene rust bleef onverstoord. "Goed, kaptein", zei hij met dezelfde kalme achteloosheid waarmee hij een uitnoodiging om te komen dineeren zou hebben aangenomen; "ik ga met u mee naar Mangareva."
Hij zweeg, en keek kapitein Davenport onderzoekend aan. Deze stond over de kaart gebogen met een passer in zijn hand, en had juist een diep gebrom laten hooren. "Is er nergens een lagune met een invaart dichter bij dan Hao?" vroeg hij. "Neen, kaptein, dat is het dichtste bij." "Nu, het is driehonderd veertig mijlen." Kapitein Davenport sprak heel langzaam, vast besloten.
Smit wendt het oog naar de hem aangewezen richting, en ziet werkelijk een dier gewapende uitleggers, welke ik hierboven verhaald heb, dat de Regeering in dienst genomen had, die met moeite zich een weg zoekt te banen tusschen de schuiten, die, propvol met toekijkers geladen, in het IJ liggen: zonder zich lang te bedenken, haast hij zich naar den walkant en roept: "Kaptein! ben je genegen den vromen Admiraal van dienst te zijn, en zijn huis tegen dat geboefte te beschermen?"
De Pyreneeën scheerde vlak langs de wal; de atol, witgewasschen door de branding, was nauwelijks twee kabellengten verwijderd. "Maak klarigheid om te halzen, kaptein", waarschuwde McCoy. En een minuut later brak het land in tweeën; een smalle invaart werd zichtbaar, en daarachter de lagune, een groote spiegel, dertig mijlen lang en een derde zoo breed. "Nu, kaptein."
"Kapitein Moyendale heeft me er van verteld toen hij er zijn schip verloren had. En ik lachte hem achter zijn rug uit. God zal 't me vergeven, ik lachte hem uit!... Wat voor ondiepte is dat?" brak hij plotseling af. "Ik weet het niet, kaptein", antwoordde McCoy "Waarom weet je 't niet?" "Omdat ik het ding nooit eerder gezien heb en omdat ik er nooit van heb gehoord.
"En nu ter zake." De kapitein sprak snel, de drang van een groote haast preste zijn woorden. "We hebben nu al meer dan twee weken brand aan boord. Ieder oogenblik kan de hel losbarsten. Daarom heb ik op Pitcairn aangehouden. Ik wil de schuit aan den grond zetten, of lek slaan, om den romp te sparen." "Dan hebt u zich vergist, kaptein", zei McCoy.
"Dat is een van de redenen, kaptein, waarom verzekering achttien procent is in deze wateren," antwoordde McCoy opgewekt. "Men weet hier nooit waar men aan toe is. De stroomingen veranderen voortdurend. Er is een man geweest die boeken schreef, ik ben zijn naam vergeten, in het jacht Casco. Hij liep Takawa dertig mijlen mis en kwam uit op Tikei, allemaal door die veranderende stroomingen.
"Zeker, kaptein", kirde hij met zijn duivengeluid. "Ik zie heel goed in dat uw schip in brand staat. Daarom ga ik met u mee naar Mangareva. Maat ik moet verlof hebben om met u mee te gaan. Het is gewoonte zoo bij ons. Het is iets heel gewichtigs als de gouverneur van het eiland weggaat. De belangen van het volk staan op het spel, en ze hebben het recht hun toestemming te geven of te weigeren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek