Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
"Paros en Manoehoengi geen invaart, geen menschen. Veertig mijlen verder hebben we Nenggo-nenggo, ook dat heeft geen invaart en is onbewoond. Maar dan is er nog Hao. Dat moeten we hebben. De lagune is dertig mijlen lang en vijf breed. Menschen in overvloed. Gewoonlijk is er wel water te krijgen ook. En er is geen schip zoo groot of het kan door de invaart."
"We zijn niet in Hao vóór tien of elf uur", jammerde kapitein Davenport om zeven uur 's morgens, toen de vluchtige belofte van zon weggevaagd werd door dikke wolkenmassa's in den oostelijken hemel. En een oogenblik later vroeg hij klagelijk: "En wat doen de stroomingen?" De uitkijken in de masten konden geen land signaleeren, en de dag ging voorbij onder hevige vlagen en druilerige blakten.
Het zal niet harder gaan waaien. Je kunt er weer zeil op gaan zetten." "Maar waar dient 't voor? Waar moet ik heen zeilen? Dit is al de tweede dag zonder waarnemingen, en gistermorgen zouden we Hao al hebben moeten zien. Waar ligt het, noord, zuid, oost, waar? Vertel me dat eerst maar eens en ik zal in een wip zeil bijzetten."
Mijnheer Konig, die stilletjes kaart en kompas raadpleegde, en McCoy, die kinderlijk en openlijk op het kompas keek, wisten dat ze naar Hao gingen. Te middernacht hielden de buien op en de sterren kwamen te voorschijn. Kapitein Davenport werd een beetje opgevroolijkt door de belofte van een helderen dag.
Hij zweeg, en keek kapitein Davenport onderzoekend aan. Deze stond over de kaart gebogen met een passer in zijn hand, en had juist een diep gebrom laten hooren. "Is er nergens een lagune met een invaart dichter bij dan Hao?" vroeg hij. "Neen, kaptein, dat is het dichtste bij." "Nu, het is driehonderd veertig mijlen." Kapitein Davenport sprak heel langzaam, vast besloten.
In den morgen van den 27sten waren wij in het gezicht van Hao, en draaiden bij voor het kanaal, waarvan de oostelijke oever kenbaar is door eene fraaie reeks kokospalmen. Het voornaamste dorp ligt vijf mijlen oostwaarts, op eene niet onaanzienlijke hoogte, die bijna den naam van heuvel zou verdienen, en met een prachtig bosch van kokospalmen is bekroond; dit is het hoogste punt van het eiland.
"Dat is het eiland Resolution. We zijn Hao veertig mijlen voorbij en we hebben den wind recht tegen." "Maak je klaar om haar aan den grond te zetten. Waar is de invaart?" "Er is alleen maar een kanaal voor kano's. Maar nu we weten waar we zijn kunnen we naar Barclay de Tolley gaan. Het is maar honderd twintig mijlen van hier, pal noordnoordwest.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek