Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 oktober 2025
"Maar laat ons nu eerst nog eens goed nazien, hoe we weer mensch kunnen worden. Wacht eens... ja juist. Driemaal naar het oosten gebogen en Mutabor gezegd, dan ben ik weer Kalif en jij grootvizier. Maar laat ons in vredesnaam oppassen, dat we niet lachen, dan zou de grap ons leelijk bekomen."
De Berbers toch hadden hun vorst te hoog vereerd om hem te vergeten. Zij bezorgden hem eene schitterende begrafenis en riepen zijn zoon Edris-ebn-Edris als Kalif uit en deze, even dapper en ondernemend als zijn vader, breidde de macht van zijn vader nog meer uit en werd de stichter van het Rijk van Marokko. Het was deze Edris, die den 3den Februari 808 den grondslag der stad Fez legde.
Eene mooie jonge dame stond achter hen. Waar kwam die op eens vandaan? "Hoe is het nu, kent ge mij niet meer, prinses-nachtuil?" vroeg ze met eene lieve stem. Toen was de Kalif zóó gelukkig! Wie zou ook gedacht hebben, dat er van een' uil zoo'n snoezige prinses kon worden! Hoe heerlijk toch, dat de Kalif de trouwbelofte gedaan had!
Eerst gingen ze door den grooten tuin van den Kalif en zochten met de oogen overal, of ze ook een of ander dier zagen. Ze konden dan immers dadelijk hun kunststukje eens probeeren. Wel kroop er in den vroegen morgen eene slak voor hunne voeten, maar eene slak te worden leek hun niets, en om de praatjes van eene slak gaven ze ook niet veel.
Al de voorname heeren, die anders altijd den Kalif moeten volgen, net als dat bij onze Koningin ook gebeurt, omdat ze dan altijd menschen bij zich heeft, die haar met een of ander dienen kunnen, kregen een' wenk om achter te blijven. De Kalif wou nu eens alleen met zijn' grootvizier wandelen.
Verbeeldt je, ik heb maar even den Kalif van Bagdad en zijn' grootvizier in een paar ooievaars omgetooverd. Eerst werd ik zelf marskramer en toen neen, maar ik weet mij niet te houden van het lachen, als ik bedenk, dat die voorname heeren nog altijd op hunne lange ooievaars-beenen rondloopen en het woord vergeten zijn, waardoor ze zich zelf weer tot mensch kunnen maken!"
Dit beviel echter den Oosterschen Kalif Haroen-al-Reschid in het geheel niet, en om een einde aan de macht van Edris en tevens aan zijn leven te maken, zond hij een persoon af, die zich onder de vermomming van geneesheer toegang tot Edris wist te verschaffen en hem vergiftigde. Doch Haroen-al-Reschid had er niet veel bij gewonnen.
Schrikkelijk deftig liep hij dan met stijve beenen de kamer op en neer, maakte met zijn' mond een klepperend geluid, zwaaide met de armen, of het vleugels waren, en deed den grootvizier na, zooals hij naar 't oosten boog en vergeefs: Mu Mu Mu! riep. Voor vrouw Kalif en de Kalif-kindertjes was die vertooning altijd eenegroote pret.
De Kalif en zijn vizier bekeken alles van a tot z, en eindelijk kocht de Kalif voor zich en Manzor, dat was de eigen naam van den grootvizier, een prachtig pistool en voor de vrouw van den grootvizier een mooien haarkam. Voor zijne eigen vrouw behoefde de Kalif niets te koopen, want hij had geene vrouw.
Op algemeen vereerend verzoek, draagt Saartje van den dominee vervolgens De Kalif van Bagdad voor, en speelt Flitz daarna een paar walsjes van Strauss bij wijze van obligaat op zijn fluit hij voor een verrassing in den zak stak zoo charmant in de maat, dat Doortje met haar gewoon: hi hi hi, aanmerkt: "Ik galoppeer al." Of de heer burgemeester ook aan de muziek doet....? Een weinig aan den zang.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek