Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
Op 't raampje toestappend, glimlachte hij. "Kennen we mekaar niemeer, Eitje?" Opzittend, moe van gebaar, knikte ze. "Is Juda niet thuis?" "Nee". "En moeder?" "Nee". "Dan wacht 'k effen as 'k mag".
Gelach was op de gezichten en Leon, driftig zich makend, purper-komiek, schreeuwde opnieuw tot Juda, den baas: "Cheffie, laat ze d'r hande boven de bank houe!"
Trof het nu samen, dat zulk een bevoorrechte bewijzen kon, dat hij in rechte lijn afstamde van een beroemd man, met name uit het geslacht van Juda, dan werd hij gerekend te behooren tot de "Vorsten van Jeruzalem", eene onderscheiding, die hem de onderdanigheid zijner minder bevoorrechte landslieden verzekerde en de achting, zoo niet meer, van de heidenen, met wie maatschappelijk verkeer of handelsbetrekkingen hem in aanraking brachten.
Zij drongen brutaal naar voren, en hieven de vuisten dreigend omhoog, zij leunden zoover mogelijk over de borstweringen der daken en wierpen hem allerlei scheldwoorden naar het hoofd. Naarmate de stoet dichterbij kwam kon Juda duidelijk het geschreeuw der menigte verstaan: Roover, tiran, vervloekte Romein! Weg met Ismaël, geef ons Annas weder!
"Kom betaal 'm" , zei Juda, het hoofd met de kortgeschoren grijze haren wendend naar de zij van de slijpers. "Hei-je terug van vijf-en-twintig gulden?" , vroeg Klaroen. "As 'k zóo rijk was", flets-lachte 't joodje. "Wi-je morrege terugkomme?" "Geen mieter is-die rijk", schreeuwde Hes weer. "Nee, nóu me cente", zacht zei 't joodje. "Dan maar terug", zei Klaroen kort-af, schijnbaar vertoornd.
Misschien had zij reeds iets aangaande hem gehoord, want zijne wonderdaden waren door het geheele land bekend geworden. Wie is hij? vraagde zij. En hoe weet gij het? Juda vertelde het gisterenavond. Is Juda dan thuis? Ja. Heeft hij gezegd, dat gij het ons moest komen vertellen? Neen; hij denkt dat gij dood zijt.
O ja, ik trachtte onzen voorvaderen de eer te verzekeren van de eerste statuen gemaakt te hebben. De beeldhouwkunst, Juda, is niet de eenige kunst; evenmin als de kunst zelf het eenige is, dat groot genoemd mag worden.
Menigeen, die het niet waagde met de bewijzen zijner plunderzucht in de rijen ter verschijnen, wierp zijn buit weg, zoodat de vloer overal met kostbare zaken bedekt was. Toen Juda beneden kwam, had de stoet zich weer geordend en wachtte de aanvoerder slechts op de uitvoering van zijn laatste bevelen.
Hij is de God van Abraham, Isak en Jacob machtig, Die nu tot koning zalft den stam, Den stamme Juda krachtig, Die ons naar 't zoet beloofde land Geleidet door zijn sterke hand, Om heerschen int land Canaän eendrachtig.
Soms als ze machtloos 't boek liet glippen, als elk gebaar 'r te veel was, 't praten 'r hinderde, wou ze nòg 't eind van 'n historie weten, zat Juda voor 't bed, brabbelde 'n stuk, half-begrijpend en slaperig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek