Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
"Drink je koffie nou uit!", riep Juda: "zal 't van die eene slok afhange?" Nee, de koffie was te heet. Wel stopte ze haastig 'n brok kiks in 'r mond en iedereen gedag roepend, kauwend met tandlooze kaakjes, sjokte ze voor de tweede maal de trap af. Fluitend, jong van gevoel, kwam-ie na uren de poort binnen.
Juda deed zijn best om kalm te blijven, maar zijn hart begon sneller te kloppen. Die vorst, ging de verhaler voort, was koopman en had een zeldzaam scherpen blik op de zaken. Hij zette belangrijke ondernemingen op touw, in 't Oosten zoowel als in 't Westen. In de groote steden vestigde hij bijkantoren.
Zij is eene dochter uit den stam van Juda, schoon en lieftallig, geheel verschillend van de Egyptische. Bij die is alles ijdelheid, bij haar alles waarheid, daar eerzucht, hier plicht, daar zelfzucht, hier zelfverloochening.... Neen, de vraag is niet of ik haar liefheb, maar of zij mij liefheeft! Zij was mij van den beginne genegen.
Juda, ongeduldig, ook met 'n wrok om 't laffe geweifel nou Dekker 'r niet was, schreeuwde kwaadaardig, stem die domp knoerste: "Smoel houen! Hou dan je bekken!"... en een magere, beenige jood
Heeft Mozes God niet den Heer der heirscharen genoemd? Beiden zwegen eenige oogenblikken, toen hernam de moeder: Ik geef u mijn toestemming, indien gij namelijk den Heer onzen God en niet den keizer zult dienen. Juda nam die voorwaarde aan, en daar moeder en zoon stil bleven zitten, ieder in eigen gedachten verdiept, viel de knaap weldra in een zoete sluimering.
Dat waren groote mannen, en nooit grooter, dan in de ure van hunnen dood. Stervende lieten zij deze wet na. Een Romein mag zijn geluk niet overleven. Luistert gij? Ik luister. De edelen van Rome zijn gewoon een ring te dragen. Zoo ook ik. Neem hem van mijn vinger. Hij stak Juda zijn hand toe, de jonkman voldeed aan zijn verzoek. Steek hem nu aan je eigen vinger. Ben-Hur gehoorzaamde.
De vader van Juda was één dier Vorsten van Jeruzalem geweest. Steeds gedachtig aan zijne nationaliteit, die hij nooit verloochende, had hij toch den koning trouw gediend, zoowel binnen-als buitenlands, en overal had hij de achting verworven van aanzienlijken en geringen.
Prettig-wild stoof de sneeuw toen-ie met Juda tusschen de menigte liep. Den grauwen hemel zag je niet door 't wijde gestraal, 't druk-sproeiend wriemlen der vlokken. Voor hen gingen mannen met sneeuwplakken op de hoedbollen, sneeuwstrooisels op de schouders, sneeuw op de ruggen, sneeuw in de haren, sneeuw op de schoenen, sneeuw om de hoofden.
Op hetzelfde oogenblik trad Amrah binnen en bracht op een blad een waschkom, water en handdoeken. Daar Juda niet tot de Pharizeën behoorde was de reiniging spoedig afgeloopen. Amrah verwijderde zich weder en Tirza zette zich aan het werk, om Juda's haar in orde te brengen.
Gij zijt flink opgegroeid, de Grieken zouden u mooi noemen. Was Jupiter maar tevreden met één Ganymedes, wat een kostelijke schenker zoudt gij dan niet voor den keizer zijn. Maar zeg mij, Juda, waarom stelt gij zooveel belang in de komst van den procurator? Juda sloeg de groote ogen op en zag zijnen vriend ernstig aan. Ja, vijf jaren, zeide hij. Ik herinner het mij nog heel goed.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek