United States or Guatemala ? Vote for the TOP Country of the Week !
Een hoofd, een gansch hoofd is zij kleiner dan uw dochtertje, dat in dit uur gezond, ja met de rozen op de wangen, op 't zachte kussen te droomen ligt en zoo oud is als zij. Gij schrikt terug bij het beschouwen van dat voos en flets gezichtje, met dien wijden mond en die onnatuurlijk glinsterende oogjes. Gij wendt den blik van haar af, en uw oog blijft gevestigd op het jongske aan hare zijde.
"Ambacht?" grinnikt het kind.... daar had hij nooit van gehoord. "Waar verdient hij zijn centen mee?" "Dat doen wellui." "En hoe oud benje al, ventje; benje al zeven?" "Ikke," zegt het jongske, "ikke ben tien." In de geheele letterkundige werkzaamheid van Cremer is geen knapper, geen meesterlijker bladzijde te vinden, misschien wel naïever, teederder, roerender.
Terwijl Deine-Meu den volgenden morgen wel toegestopt op haar karretje gezeten, naar het naburig D. reed, ten einde Teunis te spreken, liet zij den kleinen Paul op het Uiversnest achter, en Anneke, de vierjarige meu zegster van Deine, stond met het vingertje in den mond toen de vrouw wegreed en het jongske, haar nawijzende vraagde, of zij Deine ook sloan kos?
Terwijl Eva het jongske zoent, heft ze haar schoone oogen tot den broeder op, en dan.... dan wil ze iets vragen.... Maar 't was niet noodig. Terwijl het in de voorkamer rustig bleef, scheen de moeder te hebben gevoeld dat haar kind was ontwaakt. Virginie kwam zachtjes den hoek der deur om, in het achtervertrek. Ze zag haar Fritsje in Eva's armen.
't Zal nu zoo akelig niet zijn, misschien zelfs om te lachen. "Ben jij 'en prins?" klinkt het zachtjes van Sanders lippen, en het jongske, wiens vreeze na het kostelijk onthaal voor een groot deel was geweken, werpt een schuwen blik op zijn gastheer, doch slaat de oogen ook aanstonds weer neer. "Ik?
O God!" Zie, hij steekt het kind der slapende toe, en drukt de kinderlippen tegen de wang der moeder. Ach, zóó had hij den kleine wel graag aan haar vollen boezem gedrukt; maar ook het jongske voelt dat het "zijn hemel" niet is waartegen de vader hem legt; een kreet ontsnapt er aan zijne lipjes.
Maar hoe lief is die kleine in haar wolkje van wit nachtgoed; hoe koost en streelt ze met hare mollige armpjes de wangen der moeder: zóó iets laat zich niet beschrijven, het is te zeer natuur. Geloof mij, dat ik het verder zou brengen in het schetsen van het jongske, dat niet afgunstig, maar toch benijdend aan hare knie staat, en Dáár legt zij de hand op zijn krullebol.
Toen zij Sander heeft losgelaten om het meisje te wekken, is het jongske, overheerd door den slaap, in de knieën gezakt, en ligt met het hoofd tegen den muur, opnieuw in een diepe rust. "'t Is ook wat erg, ze gingen om twaalf uur naar bed!" mompelt de moeder.
"Mijnheer de baljuw, hoe maken het mijne vrouw en mijne kinderen?" "Wel jongske, wat weet ik van jou vrouw en kinderen? Hoe kom jij aan vrouw en kinderen?" "Wel, heere, bewaar me!" roept mijn vader uit, "kent gij mij dan niet? Ik ben immers de burgemeester!" "O, zoo, dan is 't eene andere zaak!" roept de oude heer. "Dat is toch eene geheel buitengewone zaak!
Maar zie, het jongske trekt de roos weer uit den halsband, en vliegt er mee naar.... hém; ja naar hém; en kust hem, en trekt zijn Ma'tje erbij, en omstrengelt ze beiden, zijn vader en moeder. En ginds van verre staat het schaapje en blaat als schreiend: Mê blê, mê blê! Jochem van 't Kraaiennest was geschrokken.
Woord Van De Dag