Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 29 juni 2025


Gladiatoren in een antieke arena. ... Maar modern is het schouwspel om hun zwarte onderbroekjes, en om het publiek, nu kop aan kop. Een jongentje dat den Lion bijstaat, gaat rond met een bakje; de sous regenen en klikklakken neêr. Leeuw en André grijpen elkaâr aan. Het schijnt of zij elkander aaien. Maar het is niet aaien, het is wederzijdsche kracht aanvoelen en schatten.

Het jongentje was blijkbaar trotsch op zijn soldaten vader en het kleine krullekopje van een meisje acht jaar was ze nauwelijks praatte aan één stuk door, en na iedere tien hapjes wipte ze van haar stoel, om nog eens dicht bij vader te komen, eventjes zijn hand vast te houden en met zoo'n vreugde naar hem opziend, dat men zich kon indenken hoe zeer ze hem gemist had.

Daar klinkt uit de bedstede een zwakke, pijnlijke kreet. Langzaam, met een zucht, staat vrouw De Vries op, legt draad en naald ter zijde en gaat naar het bed, waarop zij haar jongste kind, een bleek, ziekelijk jongentje van bijna anderhalf jaar heeft neergelegd.

Morgen zitten ze daarmee onder dat wijde, witte, gewelf in den Bazaar, domein van de groente-dames. Maar bij de bron krijgen ze vandaag ruzie met een Jemenietisch joodsch jongetje, die pootjes baadt. Het jongentje is met zijn bekje volkomen tegen de Arabische dames opgewassen. Van hun woorden versta ik niets.

Ik ben vijf uren onder de puinhoopen blijven liggen; steenen beletten mij, mijn beenen vrij te maken; en ik hield steeds mijn jongentje tegen mij aan. Toen men ons is komen bevrijden, leefde ik nog, maar in mijn armen was mijn zoon gestorven." "En uw broeder?"

En weet-je daar net op den hoek van het Lage Woudt en de Drie Stucken, dat kleine boerenhuisje staan?" "Ja, moeder, ja, daar woont het "Kregelige Mennonietje!" "Wie zegt je, daar, jongen? Het "Kregelige Mennonietje?" "Ja, moeder, dat is een jongentje van zeven jaar, die o, zoo kwarrig en kregel is. Wij plagen hem wat dikwijls en dan moest ge zijne facie eens zien.

Het jongentje vouwt het tapijtje op; een paar voyou's zeulen des Leeuws gewichten hem in de buvette. De Leeuw wordt getracteerd: hij is populair! Honderd franc moet ik hebben! roept André goedsmoeds, toch wel joviaal om de grap! Niets anders dan een bouillabaisse krijg je! is het hertogelijk antwoord.

Neen, hij was niet gek, maar hij had zoo een verdriet; dat hij zoo een misbruik maakte van Franks goedheid, vooral nu Frank in geldverlegenheid zat. Het waren zulke vuile schulden. Hij wou liever niet zeggen, wat het was. Schulden uit den tijd, toen hij wel eens voor een paar dagen er van door ging; Frank wist het nog wel, nietwaar? Oude zonden, jongentje! Nou, verbeter je maar in het vervolg.

't Jongentje uit den boekwinkel, die ons de oude kranten bezorgt, vroeg ik er naar, maar weet je mijnheer, wat die ten bescheid gaf....? "'t Is geen krant voor jou, juffrouw, 't is een dames-krant." Zie mijnheer, met dat antwoord ben ik dagen doende geweest, en heb me honderd malen afgevraagd, wie nu eigenlijk tot de dames en wie er niet toe behooren.

Voor omstreeks twintig jaren stond hier dikwijls, maar altijd op eenigen afstand van de andere kinderen, een kleine jongen, die ook handel wilde drijven; hij stond daar, zette een heel ernstig gezicht en hield zijn mars zoo stevig met zijn beide handen vast, alsof hij niet geneigd was, er iets uit te verkoopen; maar juist deze ernst en dat het jongentje zoo klein was, maakte, dat hij de aandacht trok, dikwijls door de vreemdelingen geroepen werd en vaak den meesten aftrek van zijn koopwaren had; de knaap wist zelf niet waarom.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek