Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
"Die ontrouwe Leenheer heeft onze Koning de oorlog durven aanzeggen en onze nicht Johanna van Navarra zodanig getergd dat zij er bijna ziek van werd. En wij zouden hem dan nog moeten sparen?" "Mijne heren!" riep De Valois nogmaals. "Gij kent mijn bede. Ik geloof niet dat het u aan edelmoedigheid ontbreken zal. Nu vooruit!
Ze klemde de lippen op elkaar, tot haar mond de nauwe gleuf van een spaarpot geleek: er kon nog wel wat in, maar eruit kwam niets meer. Haar woorden hadden den Scholte Lodink op een denkbeeld gebracht. Den volgenden dag, toen hij met Johanna over 't veld ging, vroeg hij haar ronduit: "Wien mag je liever lijden, Herbert of Albrecht?" Zij bloosde om de plotselinge vraag.
Door Johanna G. Lugt. Io voglio il sole, io voglio il sole ardente. Annie Vivanti.
Het is duidelijk, dat de heeren Senatoren nog niet voldoende van de waarheid »Johanna nostra est« doordrongen zijn.
De stad werd ontzet; de Engelschen werden op de vlucht geslagen en Johanna door duizenden als redster begroet. Dit eerste gelukkige wapenfeit verhoogde den moed der strijders. Thans kreeg zelfs de zwakke Karel moed; hij stelde zich aan het hoofd van het leger en trok op naar Rheims, waar hij gekroond moest worden.
Hij heeft mijn vader gekerkerd en wil mij bij de boze Johanna van Navarra voeren, de valsaard! Waarom wreekt gij het bloed uwer Graven niet, Vlaming?" De ridder bezag de Jonkvrouw met smartelijk medelijden en tranen barstten in overvloed uit zijn ogen. "Rampzalig kind!" was zijn zucht.
Wanneer hij des avonds den kuil voorbij-kwam, liep hij naar zijn huis door, en zacht klonk hem dan Johanna's stem: "Nee nee Herbert." Liefde was zelfs nog geen woord voor hem. Toch dachten zijn ouders en de hare zij bekenden het elkander glimlachend dat Herbert en Johanna wel een paar zouden worden.
"Zwijg maar," antwoordde Breydel, "de eerste Fransman die haar wat links beziet, zal met mijn kruismes kennis maken. Maar meester Pieter, dat wij de poorten sloten en Johanna niet in de stad lieten, ware dat niet beter? Al de beenhouwers zijn gereed: de Goedendags staan achter de deuren en op de eerste roep zijn de Leliaards naar...."
En ziet! moeder Christine speelde haar beste kaarten uit: want Johanna was dien avond op haar blozendst en mooist, en als speelde er de wind door, zoo dartel waren haar krullen over 't blanke voorhoofd. Alle geheimen van haar jeugd, anders zoo verborgen achter den nevel harer oogen, las je nu op haar vroolijk gezicht, vrij-uit, of ze een kind was, en geen meisje, dat de liefde kende.
Op al de schepen: op de Johanna, den Zwaan, de Anne-Mie den Geus, het Eedverbond, den Egmond, den Hoorn, den Willem de Zwijger, roepen al de kapiteins: "In name van Zijne Hoogheid, den Prins van Oranje en messire den admiraal, op jacht!" Op jacht! Vive Le Geus! roepen de soldaten en de matrozen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek