Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
"Luistert nog," hernam Pierre Flotte, "onze Koningin Johanna is ten hoogste op de Vlamingen verbitterd; zij haat dit hoogmoedig volk dat het niet te zeggen is. Ik heb uit haar mond gehoord, dat zij de laatste Vlaming aan de galg zien wilde." "Dit heet spreken als een Koningin!" riep De Chatillon.
Toen zweeg Scholte Lodink. Hij knikte even zijn dochter toe, en wendde zich vervolgens naar Albrecht. Wilde hij den jongen man iets zeggen? Zijn dichte wenkbrauwen had hij hoog opgetrokken, er lagen rimpels in 't voorhoofd, en diepe groeven om den mond. Na zijn verhaal was 't gesprek tusschen moeder Christine, Johanna en Albrecht slechts traag.
"Ja, God zij hem in zijn laatste uur genadig!" hernam de Graaf Gwyde "Kunt gij begrijpen, mijn zoon, dat hij, onze vijand, edelmoedig genoeg zij, om zichzelf voor ons in gevaar te stellen, en zich de haat van Johanna van Navarra op de hals te halen?" "Ja, dit begrijp ik, heer vader, zodra gij van Charles de Valois spreekt. Maar wat kan hij toch voor ons en onze zuster doen?" "Luister Willem!
Hij hield de betrekking met haar geheim tot dat zijn huwelijk met de Aartshertogin Johanna van Oostenrijk, tot wie hij zich slechts weinig aangetrokken gevoelde, gesloten was, maar zag er toen geen noodzakelijkheid in om zijne neiging langer te verbergen. Hij gaf Bianca eene betrekking aan het hof en stelde Buonaventura tot zijn intendant aan.
Moeder Christine kon niet vermoeden, dat ze Herbert gezien had, en dat ze langs Albrecht heen-keek, als ware hij maar een levenloos ding. Moeder Christine, hoe slim ook, wist niet, dat er reden voor was, waarom Johanna op den drempel had gestaan, de handen boven de oogen. 't Was niet om de stralen der avondzon, 't was om Herbert beter te kunnen zien.
Evenals Bismarck en Bülow heeft ook Von Bethmann-Hollweg een echtgenoote naast zich, die de plichten van gastvrijheid en aangename huiselijkheid weet te vereenigen. Mevrouw de rijkskanselier, geboren Von Pfuel, zal daarin niet bij Bismarck's Johanna, noch bij de vriendelijke mevrouw van Bülow achterstaan.
Zooals reeds vermeld is werd BETJE in geboren, te Vlissingen; zij was de dochter van JAN BEKKER en JOHANNA BONDRIE, een Vlaamsche. BETJE was van haar geboorte af teer en prikkelbaar ze werd begaafd en hartstochtelijk; leergierig was ze en las vroeg boeken, die anderen pas veel later of nooit lezen.
De klederen der Vorstin Johanna waren schitterend van goud en gesteenten, en de koninklijke kroon die haar hoofd omving, glansde tegen het daglicht met haar duizend diamanten op. Hoogmoedig en verwaand, smeet de trotse Vrouw verachtende blikken op de Vlamingen die voor haar geknield zaten, en grimlachte met een hatelijke uitdrukking, terwijl zij de oude Graaf met inzicht zo lang liet wachten.
Dit alles vond de oude Scholte gelukkig voor den jongen man. Maar niet voor niets was hij soldaat geweest: hij bewonderde Herbert om zijn moed. Johanna schoof iets naderbij, om beter te kunnen hooren. Albrecht had den mond wijd-open van verbazing. Moeder Christine schoof onrustig op haar stoel. Ja, wat had de drommelsche jongen gedaan? Teeder werd Lodink's stem.
De tombe van Engelbrecht I, den graaf zelf met zijn gemalin, Johanna van Polanen, en zijn zoon Jan met diens gemalin, Maria van Loon, voorstellende, knielende voor de H. Maagd en het kind Jezus, werd op last van en voor rekening van Koning Willem III gerestaureerd. Daar tegenover is de kapel der H. Maagd of het koor der heeren van Breda.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek