Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juli 2025
De schoone Agneta, voor welke Floris in liefde ontstak, en die hem en 't Vaderland den edelen Witte van Holland schonk, was wel een telg uit het Huis van Heusden, maar geen dochter van Heer Jan.
Ha, daar had Karel den gekanteelden muur bereikt, en reeds richtte hij zich op om victorie te roepen, toen Jan plotseling op hem toesprong, en hem pardoes achterover naar beneden wierp. "Weg met de Duitschers!" schreeuwde hij. Karel was veel gauwer beneden, dan hij boven gekomen was.
Eene groote verwarring in de rom. chronologie is ook hierdoor ontstaan, dat eerst sedert 153 het burgerlijk jaar op 1 Jan. begint.
Voor Jan zijn »dank u mevrouw!« ten antwoord geeft, maakt hij een flinken sprong, zwaait zijn pet en geeft zijn gemoed lucht in zulk een luid hoera! dat de baron en mevrouw in een lach schieten, daarop rent hij, even snel als hij gekomen was, naar huis. Hier brengt hij door zijn mededeeling alles in opschudding.
Wel begrijpelijk zeide nog Jan Vos in een zijner puntdichten: »Gij bant het wijf als 't met haar echte man wil eeten, Zoo 't bannen duivels is, zoo moet gij duivels heeten.« Ook was het natuurlijk, dat de overheid deed wat zij kon, om het kwaad tegen te gaan, wat zeer moeielijk viel, omdat het 't inwendig leven der gemeenten raakte.
De jonge Gwyde kreeg medelijden met de nog overblijvende ridders, welke zich zo moedig verweerden; hij riep tot hen dat zij zich gevangen geven zouden, opdat het leven hun bewaard wierde. Overtuigd dat moed en onversaagdheid hen niet meer helpen kon, gaven de ridders zich over en werden ontwapend; Jan Borluut kreeg dezelve onder zijn wacht.
Over al deze gebeurlijkheden peinsde Sergius, en terwijl hij onafgebroken den blik gevestigd hield op den in nevelen gehulden gezichteinder, praatte hij er over met Cascabel en Jan. Wij mogen ons niet ontveinzen, zeide hij, dat wij van gevaren omringd zijn. Ieder oogenblik kan deze schots in stukken breken, en gelegenheid om er af te komen hebben wij niet.
Het steken van de trompet zou het teeken zijn, dat zij weer binnengelaten wilden worden. Langzaam en stil slopen zij de poort uit, waarbij de zware mist hun zeer dienstig was. De vijand merkte niets van hunne nadering, dan toen het reeds te laat was. "Valt aan! Valt aan!" donderde Jonker Jan, terwijl zijn zwaard een vijand den schedel verpletterde.
Waarom verwelkt de roos zo ras? Zei Jantjen: och of 't anders was! God wierd ook, dunktme, meer geprezen Zoo 't roosje langer bleef in wezen. Al denktge, datge 't wel doorziet, Mijn lieve Jan! het is zo niet. De Schepper weet het best van allen, Waarom 't zo schielijk af moet vallen; En wil ook, datge gadeslaat, Hoe ras het aardsche schoon vergaat.
Moederzoon, welke naam ook in de oude spellingen en gedeeltelik versletene formen Moyersoen en Moeyersoon voorkomt, en zelfs weer in tweeden naamval als Moyersons, spreekt duidelik genoeg voor zich zelven. Een Jan Vaderszoon wordt vermeld in Van Lennep en Ter Gouw's Uithangteekens, bl. 404. Meyskens, de zoon van een meysken, een meisje, eene ongetroude vrou, is ook duidelik genoeg.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek