Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 oktober 2025
Ben ik nu redeloos? Mag mevrouw Wilder redeloos zijn? En zou ze sterven, omdat een meisje eerlijk blijven wil? Zou ze? Maar ik, ikke, juffrouw, ik ga nu ook weg, door hare schuld dat voele 'k en ik zie Romaan en Madeleen allebei zoo geerne.... Ze moest gaan neerzitten op een stoel, en Goedele klopte zoetekens op hare schouders, een braaf woord zeggend, dat haar opbeuren zou.
Nou mot jei.... Siempie ... schobber uytjouwe ... hitste ze naar Sien,... en jei ... leileke neitekles! roepe ... en den.... sèl ikke.... sie je.... sèl ikke je arrestere.... bei Swèrte Jèns haur ... ikke bin peliesies.... Enne ... enne ... jei bin auk peliesies ... haur!... stookte ze Siempie op.
Nog eens: laat je vrouw de kinders wasschen, en stuurt ze naar school, dat is heel wat voordeeliger op den duur dan dat ze zoo vroeg worden afgebeuld om bloedgeld voor jelui te verdienen. Ja bloedgeld mannen! Zoo denken ikke en Jans.
... "De rhumatiek is me naar binne geslage." "Doet dat pijn?" "Nou hoor! Me hart klopt soms verschrikkelijk... en dan krijg ik 't zoo benauwd"... "Ze dachte eerst da'k dood zou gaan." "Was jij d'r bang voor?" "Ikke?... Nee... Je legt hier w
Oui, ikke keloof 'ij 'adde meer zóó neuse.... Meneer Coquenard duwde met zijn wijsvinger zijn reukorgaan iets omhoog. Een wipneus? Geen kwestie van! zei Bruin, oplettend photo en buste vergelijkend. Neen, neen! dén eerder 'n dikkere, meer volumineuse. Dét réppeleer ik me ten minste wel.
"Waar verdient hij zijn centen mee?" "Dat doen wellui." "En hoe oud ben je al ventje; ben je al zeven?" "Ikke," zegt het jongske, "ikke ben tien." Ongelooflijk! zoo'n worm! "Dus moet je zeker in de fabriek werken?" vraagt Willem opnieuw. Angstig kruipt het jongske ineen.
Maar nou de rechte weg, zul je vragen? Ik heb er alles van gezeid wat ik weet: aansluiten bij een Nationale zei ik, en dan zorgen dat onze kinders toch behoorlijk leeren, want dat is een voorname. Maar zie je, waar jij in 't eind op neerkomt daar had ikke en Jans wel schik in.
"Wat kom je hier uitrichten?" "Ikke eens kijken kom naar de Ollandsche schip," antwoordde de neger vrij vlot. Al hadden zij een slag in het aangezicht gekregen, dan hadden zij niet meer verbaasd kunnen staan, dan toen zij dien neger zoo onverwachts hunne eigene taal hoorden spreken. "Sakkerloot!" zeide Engel. "Wie heeft jou Hollandsch geleerd, zwarte nikker?"
„En nou verder. Hoe heet jij?” „Ikke? Grietje Bruin!” De politieman noteert dien naam, en als de werkster dat ziet, vraagt zij angstig: „Ik kan d’r toch geen kwaad bij?” „Neen! ga gerust je gang; ik schrijf alleen je naam op voor ’t proces-verbaal.” „’k Weet van die dinge niet af, want ’k bin ’n fatsoenlijke vrouw, ziet uwee, en ik zal met ’n woord van waarachtigheid getuige wat ’k gezien heb.”
"Ja, benoemd, maar hij had ommers de dood an 't groote kappitaal gezien, net as ikke, z'n zoon Cadet ... en heeft 't afgeweze ..." "O zoo ..." "Maar nou heb je me weer in de war gemaakt ... Waar was 'k gebleve?" "In 't huis van bewaring ..." "Dus de eisch weges oplichterij op gróóte schaal was zes maande ..." "Drie, wil je zegge."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek