Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juli 2025
Heel even maar is Maria geschrikt alsof een heilig voorgevoelen haar reeds doorsidderd heeft en de Heilige Boodschap niets is, dan wat zij verwachtte... Gezeten is zij gebleven op haren ivoor-ingelegden zetel, achter zich een doek van goud ; maar zij is wat gedeinsd, schuchter even huiverend in elkaâr.
»Je moet gedroomd hebben, Oliver,« zei Harry. »Neen, heusch niet, mijnheer,« antwoordde Oliver, huiverend bij de enkele herinnering aan het gezicht van den ouden schurk, »daarvoor heb ik hem te duidelijk gezien. Ik zag ze allebei, even duidelijk als ik u nu zie.« »Wie was de ander?« vroegen Harry en de dokter tegelijk.
De herders zijn al op, en de honden zijn aan het spelen, nat nog van den dauw. Ik leg enkele geldstukken in de vereelte handen, die mij worden toegestoken, en huiverend in den morgen wind, beklimmen we de hoogte aan het eind der langada. Binnen een uur is de top bereikt, juist op het oogenblik dat de roode zonneschijf de transen van den Parnon bestraalt.
»O Mientje, wat voel ik daar in mijn hals?» riep Mevrouw huiverend uit, nu zij daar een eigenaardig gekriewel opmerkte, »wat voel ik daar, Mientje!» »O Mevrouw, dat is er weer een! Maar ik haal er hem niet af, Mevrouw, voor duizend gulden niet! Hu, wat een akelige beesten!»
"Hoezoo?" vraagt het meisje. "Hij werd doodelijk gewond in het gevecht op het ijs." "Zeker, dat is zoo! Ik heb immers zelf zijn wonden gezien! Zij zijn vreeselijk!" Dit laatste huiverend. "Gezien de wonden, die de pieken dwars door zijn lichaam hebben gemaakt?" "Neen, maar hij had een houw over het hoofd, die iedereen van het leven zou hebben beroofd, behalve een Paladijn."
Massijn had zijn plaats verlaten, en, staande op de uiterste rand van de estrade, reikte hij beurtelings de voorwerpen aan de personen, die nieuwsgierig waren ze van nabij te aanschouwen of te bevoelen. De dames, huiverend van schrik en afkeer, durfden haast niets aanraken; alleen de mannen staken gretig de handen uit.
»Het eet vuur!" mompelde de vreemde Kaffer, zelf huiverend. »Vuur!" herhaalde Eliëzer vol ontzetting. »Soms heeft het groote beest de koorts," zeide de vreemde Kaffer. »Dat doet me plezier," meende Eliëzer in blanke oprechtheid. »Weet je, wat de witmensch dan doet?" vraagde de Matabele. »Hij zal het beest achterlaten," zeide Eliëzer aarzelend.
"Het duurde niet lang of het begon te donderen; zonder ophouden rolde de donder en flikkerden de bliksemstralen tusschen de bergtoppen rondom ons; de wind, die de temperatuur tot bijna op nul had doen dalen, drong verstijvend door tot op ons gebeente. Huiverend zaten wij daar bijeen, en onderzochten onzen voorraad.
Het werd koud, en huiverend maakten wij ons gereed voor den terugtocht. Boven aan den rand van het plateau ontmoetten wij de achterblijvers die onderweg hadden gerust en nu het beste bleken gemist te hebben. Welgemoed trokken zij echter mantels en jassen dichter om zich heen, in 't bewustzijn dat zij het doel ten minste hadden bereikt.
"Ik zou denken, dat twee lange wandelingen per dag genoeg waren. Het is koud en akelig buiten, en ik raad je, liever warm en droog bij 't vuur te blijven, zooals ik van plan ben," zei Meta huiverend. "Ik volg nooit iemands raad op, ik kan niet den heelen dag stilzitten, en omdat ik nu eenmaal geen poes ben, houd ik er niet van bij het vuur te zitten dommelen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek