United States or Vanuatu ? Vote for the TOP Country of the Week !
En Hovel lachte... hij lachte om die scheldwoorden! Hare oogen flikkerden en, hare stem verheffend, riep zij over de bloemen en het kristal der tafel hare zuster met eene stem vol trillenden trots toe: Betsy! Ik verzoek je, kies je woorden een beetje uit! Je bent niet thuis en ik raad je aan meneer Hovel met iets anders te amuzeeren dan met die vulgaire hatelijkheden op Vincent...
Betsy was op het punt een brieschend antwoord te geven, maar zij wist zich gelukkig in te toornen, en, met een hooge kleur van zenuwachtigheid, zich tot Hovel wendend, sprak zij schijnbaar kalm: Ik vraag u excuus, meneer Hovel, voor de interruptie van mijn zuster. Ze is een weinig prikkelbaar in den laatsten tijd; wees zoo vriendelijk en sla er geen acht op.
Mevrouw Hovel gaf altijd nogal intieme diners; de invitatie was ook intiem; ze zou er Emilie en Georges De Woude vinden en Paul... zou ze dus maar voor Eline accepteeren?
Hij was toch een goede jongen; en dat hij wat lui was uitgevallen.... ach, hij had immers geld, en kon best nu nog wat plezier maken; later zou hij wel een betrekking zoeken, daar was zij zeker van.... Zij zou het papa zeggen; Paul had bepaald gezegd morgen naar Hovel te zullen gaan, en hij hield altijd woord.
Dag oom. Zoo, dag Paul, hoe gaat het.... Ook goed met mama? O, het schikt nog al, oom, mama is heel wel; zooeven zat ze druk te lezen in een boek, dat Eline haar gestuurd had.... En hoe is het er meê, heb je al een visite bij Hovel gemaakt? Neen oom, nog niet! Maar doe dat dan. Laat er niet al te veel gras over groeien, Hovel verlangt kennis met je te maken....
Ik! riep Georges verschrikt uit. Ik? en hij verdedigde zich met warmte. Allen lachten spoedig hartelijk om dien komischen strijd tusschen een broeder en eene zuster, van wie men wist dat zij elkander aanbaden; zelfs Eline glimlachte even en mevrouw Hovel was Emilie zeer, zeer dankbaar!
Betsy had thuis gegeven en er kwamen eenige visites, mevrouw Eekhof met Ange en Léonie, mevrouw Hovel en de jonge Hijdrecht, die met een gegons van conversatie den schemerenden salon vulden. Henk was naar de sociëteit, maar Eline voegde zich bij hen en weldra kwam Otto.
Hovel was hem uitstekend bevallen bij nadere kennismaking; hij was zeer humaan, zeer vriendelijk, en zij waren overeengekomen, dat Paul met den volgenden Maandag beginnen zou op zijn kantoor te komen werken. Mevrouw Van Raat slaakte onwillekeurig een zucht van verlichting, nu die lang besproken visite eindelijk was afgelegd.
Jeanne! begon zij te ijlen. Ik bid je, neem me bij je. Ik ben van Betsy weggeloopen, want ze is zoo akelig voor me, weet je, en ze heeft van avond aan het diner bij Hovel allerlei hatelijke dingen over Vincent gezegd! En je weet, dat ik Vincent lief heb. Om hem heb ik mijn engagement afgemaakt, mijn engagement met St. Clare. O, hij verveelde me zoo, altijd kalm, kalm, kalm.
Eline zelve gevoelde behoefte aan een andere omgeving, dan die harer eenzaamheid, waarin hare gedachten, als over een cirkel, steeds een zelfden loop beschreven en steeds op het zelfde terugkwamen; zij gaf Betsy dus gelijk en zij accepteerde de invitatie van Mevrouw Hovel; het zou de eerste maal zijn, dat zij zich in gezelschap vertoonen ging na het verbreken van haar engagement.
Woord Van De Dag