Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Indien men den goeden Pieter Stastok Senior het moeilijke vraagstuk omtrent de zetelplaats van den wil had voorgelegd, zou hij, indien hij daartoe genoegzame tegenwoordigheid van geest had gehad, zijn wijsvinger op twee duim afstand van zijn maag hebben moeten leggen, door die beweging datgene zijner ingewanden aanwijzende, 't welk hij zijn "goud horloge" noemde.
"Kleine levenmaakster!" riep nu Hilda, "kun je me niet met rust laten!" "Tik, tik, tik, tik, tik!" "Nu als het dan niet anders kan, zal ik je den zin wel geven. Daar ben ik al!" En meteen sprong ze, half boos, half lachende het bed uit. Dadelijk hield het horloge zich stil.
"De Engelschen," antwoordde de strooper. De officier hernam: "Zoek in mijn zakken. Ge zult er een beurs en een horloge vinden. Neem ze." Dit was reeds geschied. De strooper deed alsof hij ze zocht en zeide: "Er is niets." "Dan heeft men mij bestolen." hernam de officier, "'t spijt mij. 't Zou voor u zijn geweest." De voetstappen der patrouille werden steeds duidelijker.
En inderdaad, indien ik mij door een goud horloge moest laten regeeren, ik zou van zulk een geregeerd willen worden; want een goed, groot, dik en vet uurwerk was het, met twee kasten over elkaar; en daar het iederen morgen, klokke negen, met de torenklok werd gelijkgezet, liep het doorgaans volmaakt.
Dadelijk hielden de zware slagen van het horloge op. En vriendelijk, maar heel ernstig hoorde Hilda de fee zeggen: "Maar kindlief, wat ga je nu doen! Is dat goed, is dat verstandig? Moet het horloge gestraft worden, omdat het je helpen wil, een beter meisje te worden, omdat het je leeren wil op den tijd te letten?
Ik zal er weinig weet van hebben, want dikwyls staat-i stil. 't Is heel lastig, 'n horloge dat niet goed gaat, maar 't is van m'n vader, en daarom... och, ik hecht er niemendal aan, want ik heb genoeg andere dingen van hem, die ik bewaar als goud, dat begryp je wel! Als je-n-'ns by me komt, zal je 't zien. 't Briefje van z'n eerste kommunie hangt boven den schoorsteen.
"O, niets," zei Hilda, "'t is mijn horloge maar. En hoeveel kost die armband, zei U?" "Tik, tik, tik, tik!".... klonk het weer. "Ja, ja, weet 'k er alles van," bromde Hilda ongeduldig in zichzelf, "'t is elf uur, en de naaister wacht me. Nu, laat ze maar een poosje wachten, ik kan niet dadelijk weg." Toen weer tegen den goudsmid: "Dat is toch wel wat duur. Zou...."
„Ja, waarde heer conrector,” antwoordde de student Anselmus, „maar u weet toch wel, dat ik naar archivaris Lindhorst moet, vanwege het copieeren?” „Kijk eens, amice!” zeide conrector Paulmann, terwijl hij hem zijn horloge voorhield, dat op half een stond.
Edoch, zullen wij den Oostenrijker van zooeven alleen dan tegen diefstal beschermen, indien zijn horloge in een Nederlandsche keurkamer is gemerkt? .... maak u niet de geringste illusie, gij, die leek zijn mocht op rechtsgebied: inbreuk op een absoluut vermogensrecht is diefstal. Wie dit betwijfelen mocht, cijfere mij voor, wat het anders zijn zou.
Mijn meester had mij nooit inzage in zijne zaken gegeven en slechts door eene toevallige omstandigheid had ik vernomen, dat hij zijn horloge had moeten verkoopen, om mij een schapevacht te bezorgen. In de moeilijke omstandigheden, welke wij nu beleefden, meende hij van den regel te moeten afwijken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek