United States or Madagascar ? Vote for the TOP Country of the Week !


Iedereen kende er en niemand werd ooit moe ze uur aan uur te horen vertellen.

Nu werd er niet meer "Noël!" geschreeuwd; de kreet "Vlaanderen de Leeuw! Wat wals is vals is! Slaat al dood!" beheerste alle ander gerucht, en de strijders werden zo doof dat zij de slagen hunner eigen wapens niet meer horen konden.

Toen zij eens door tegen een boom te stooten een hoorn brak, nam een nimf dien op, vulde hem met vruchten, omwond hem met versche kruiden en gaf hem aan Zeus; deze gaf haar echter den horen terug met de belofte dat zij alles wat zij wenschte er uit zou kunnen krijgen. V. a. is Amalthea de naam van deze nimf, die Zeus met de melk der geit zou opgevoed hebben.

Met zijn horen had Mattia hunne doedelzakken wel kunnen overstemmen, maar tegen de mannen, die de doedelzakken bliezen, waren wij niet bestand. Evenmin konden wij het uithouden tegen de benden negers-muzikanten, de nigger-melodist, die de straten doorkruisen.

Behoud den horen, zoo gij wilt; maar laten wij onze reis vervolgen." "Gij zult mij dus geen kwaad doen?" vroeg Wamba. "Ik zeg u van neen, schelm!" "Ja, maar geef mij uw ridderwoord er op!" vervolgde Wamba, met groote omzichtigheid naderende. "Ik geef u mijn ridderwoord, kom maar nader met uw zotten persoon."

Die verrassende klanken deden de moordenaars nog eens terugdeinzen, en Wamba, ofschoon onvolkomen gewapend, aarzelde niet om er op los te gaan, en den Zwarten Ridder in het opstaan behulpzaam te zijn. "Schaamt u, valsche lafaards!" riep de ridder uit, die de aanvallers scheen aan te voeren; "vlucht gij voor den blooten klank van een horen, door een nar geblazen?"

Zult gij als een lafaard de dood van Mijnheer d'Artois en van al onze broeders ongewroken laten? O ik bid u, om de eer van Frankrijk doe het niet. Laat ons liever sterven om die schande te ontgaan. Leid uw scharen vooruit, misschien zult gij met uw verse benden de zege bevechten." Guy de St.-Pol wilde van geen strijden horen, de vrees had hem bevangen.

"Dit heb ik reeds overlang gedacht," antwoordde de Kanselier Pierre Flotte, "want hij beziet ons als een wolf en luistert als een haas." "Ha! Ha! Nu weet ik wie het is," riep De Chatillon. "Hebt gij nooit horen spreken van een wever met name Pieter Deconinck die te Brugge woont?"

In het begin vergenoegde men er zich mede in kleine berijmde vertellingen de stof neer te leggen die men in de liederen der Bretonse en Britse speellieden getroffen had of door de »fableors" had horen vertellen.

Toen brak het zwaard van den zwarten ridder, en hij moest nederknielen, teneinde Ferguut om genade te smeeken. "Geef u gevangen den koning Arthur," beval hem Ferguut, "en breng hem den sluier en den horen. Dan wordt uw leven gespaard." "Dood mij liever dan mij tot den koning te doen gaan, want vele zijner mannen heb ik hem met dit zwaard, dat hier gebroken ligt, ontroofd."