Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
Zij hoopten op hoogeren bijstand, en wendden zich vol betrouwen tot O.-L.-Vrouw van den Ouden berg, vereerd als Hulp der christenen. Hun gebed was niet vruchteloos. De hopman riep zijne strijdmakkers samen. «Mannen,» zegde hij hun, «onze toestand vraagt een kloek besluit.
Er behoeft tegenwoordig niet veel te gebeuren om aan de galg te komen. Eene beschuldiging van Hopman Wybe Sjoerds weegt zwaar, want hij staat om zijne dapperheid hoog bij den gouverneur aangeschreven." »Maar voor onzen Kees ging hij toch op de vlucht!" lachte Marten. En hij keek den hond, die kwispelstaartend om den groep heen liep, met welgevallen aan. Want hij hield veel van zijn hond.
Hopman Wybe Sjoerds schijnt het hier te vervelend te vinden, omdat er niets te vechten valt, en is van plan naar Alkmaar te gaan. Nu, de kaerels krijgen van mij het heilige kruis na, want 't is een ruw volkje, dat weinig verschil maakt tusschen het mijn en het dijn." »Gaan zij naar Alkmaar?" vroeg Marten in de grootste verbazing. »En heeft Heer Diederik van Sonoy daartoe bevel gegeven?"
Wij hebben geen kennissen in die stad en drijven er ook geen handel. En allerminst heulen wij met den vijand, dien wij hoe eer hoe liever het land uit wenschen. Weg met de Spanjolen en leve de Prins van Oranje! Ziet U, dat roep ik uit van ganscher harte, want weet het, Hopman, dat ik reeds van mijne prilste jeugd af ben opgevoed in de nieuwe leer en dat ik die met hart en ziel aanhang..."
»Au, au, vervloekte hond, au, au!" schreeuwde de vaandrig, die alle moeite deed, om de deur te bereiken. Op dit geschreeuw kwam weer de Hopman naar buiten, teneinde te zien, wat er aan de hand was.
»Maar met beter bier, voor den duivel!" riep de Hopman uit. »Je bent ons wel wat dankbaarheid verschuldigd voor onze trouwe bewaking tegen de Spanjaarden, en wij laten ons niet met slootwater afschepen. Hallo, een betere soort, of bewaar je die soms voor je vrienden in Amsterdam?"
»Ook wel," hernam Marten. »Maar ziet u, zooeven zag ik Hopman Wybe Sjoerds met zijn vendel Saardam verlaten, zoodat wij elk oogenblik een inval van de Spanjaarden te wachten hebben. En nu vrees ik, dat Vader..."
Daarna gebood hij de krijgsknechten van wal te steken, en voegde hun toe: »Mannen, ziehier drie dappere Vrijbuiters, die zich op verlangen van Uw Overste naar ons kamp begeven. Vergeet niet, dat Uw leven borg is voor het hunne." Onder den tocht voerde de Hopman een druk gesprek met 't Hoen, en Marten zei zacht tot zijn vriend: »Geloof jij, dat er verraad in het spel is?"
»Als vader gaat, zou ik wel meêwillen," viel Aelbert in. »En ik ook!" riep Marten uit. »Ik zou graag het vijandelijke kamp willen zien, en de verwoesting van de muren." »Ik heb in het geheel geen bezwaar ook u beiden onder het vrijgeleide te begrijpen," sprak de Hopman. »'t Zal wellicht voor 't Hoen ook aangenamer zijn den tocht in uw gezelschap te ondernemen.
"Zie dien ouden snoeshaan," hernam de andere soldaat: "altijd hoffelijk, als ware hij een Ridder, die zijn meisje dient." "Eene zeer juiste aanmerking," zeide de veteraan: "waarvoor gij, Gilles Adriaansz! het voorrecht zult hebben met uw vijf man naar den voorpost te gaan en te zien of alles rustig is. Zoo er lieden aangehouden zijn, breng ze hier. Ik zal zelf naar den hopman gaan."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek