Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juli 2025
Beatrice zeide geen woord, maar nam haar hoed af, boog zich voorover en begon te hoozen zoo goed zij kon, en dat was juist niet veel. "Dat gaat niet," riep hij. "Ik moet den voorsteven omhoog houden, of wij worden overstroomd." "Ja," antwoordde zij, "doe dat. Wij zijn in groot gevaar." Hij zag rechtsaf; daar kwam weder een witte golf opzetten; hij zag haar blinkende kruin.
De strooming dreef haar naar het westen. Zij zette haar koers pal er tegen in en pagaaide verder. De wiggen in de sjorring van haar pagaai gingen los zitten, en zij verloor veel tijd met ze vast te slaan. Zij was gedwongen om dat dikwijls te doen. Dan was er het hoozen. Eén uur van de drie moest zij ophouden met pagaaien om te hoozen. En al dien tijd zakte ze af naar het westen.
In zijn ouderwetsch kielhemd lendewiegt de voerman aan; hij heeft een hand aan den paardkop, in de andere een zweep, zoo stapt hij in hooge hoozen het gangetje van zijn beest meê. En hij groetmompelt, schijnt wel, onder zijn lange soldeniersknevel en, .... maar al ratelt zijn kar met hol geweld als over een brug, nu wij ingaan onder 't nog tjingelingelen van de bel, om de Memlinc's te zien.
»Dat is gelukt!" riep Kees met een zucht van verlichting, terwijl Marti zich haastte, het binnengeplaste water uit te hoozen. »Het scheelde niet veel, of we hadden er 't hachje bij in geschoten. De djaloer heeft een flinken stoot gekregen! Zeker tegen een steen gebonsd! Bespeur je geen lek?" »Neen, heer, gelukkig niet! Toch hoop ik, dat er niet veel zulke riams zijn.
Op hetzelfde oogenblik werden ze met boot en al opgeheven. Toen smakten ze neer in de diepte.... Snel als de gedachte was de djaloer onverlet over de rotsen heen geschoten en gleed voorwaarts in het lagere gedeelte van de rivier. De mannen zaten versuft te kijken, nog altijd de handen om de boorden geklemd. Kees herkreeg het eerst zijn bezinning. De djaloer stond vol water. »Hoozen, Marti!"
Marti ontwaakte nu ook uit zijn verdooving. Ze hadden nog juist den tijd het water uit te hoozen, anders zou de boot zijn gezonken. Terwijl ze hier mee bezig waren, herinnerden ze zich plotseling hun vervolgers. Ze wendden de oogen naar den waterval, die nog goed zichtbaar was. Daar zagen ze, wat er met de Dajaks gebeurde....
Juist schoten wij zigzag tusschen in de versnelling liggende blokken door. "Nu kunt U even uw gang gaan." Dan hoosde ik; nu en dan kwam kort en krachtig een bevel om te zitten en dan plakte ik weer neer op de natte bank, om even later opnieuw te hoozen. Het mooiste deel van den cañon genoten wij bij helderen zonneschijn, zoodat wij het in zijn onvergetelijke kleurenpracht konden bewonderen.
Hij denkt aan 't geen het lijk in de onbegrensde duisternis te wachten heeft. De koude verlamt hem. Zijn handen bewegen zich krampachtig; sluiten zich en vatten niets. Winden, wolken, vlagen, hoozen, sterren, alles is voor hem nutteloos! Wat moet hij doen? De wanhopige geeft zich over; de uitgeputte neemt den dood aan, hij laat zich los, en de vreeselijke diepte verzwelgt hem.
Een flinke hoesvrouw kan neet slaopen as alles overal is. 't Is maor een umtast veur rappe haande en as die heur wark daon hebt, wilt de ooge wal digt gaon." Dat zee ze en dan namp ze mij in de leere. De bokse netties op de stoel, met de piepe nao beneden. 't Vessien der onder en de hoozen der op.
De banca is vol water; dat zij boven drijft, is uitsluitend aan den uitlegger te danken; maar wij zijn een eind vooruitgekomen, en mijne manschappen hebben den tijd, althans gedeeltelijk het water uit te hoozen, eer eene nieuwe golf komt; dit tooneel herhaalt zich acht- of tienmaal: een laatste golf werpt ons in de rio van Gigaquit. Waarom hebt gij mij dan niet vooruit gewaarschuwd?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek