Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
"Wou Mijnheer een brief naar Holland bezorgd hebben?" vroeg de oude heer: "ik heb plan, als alles wel lukt, binnen kort een reisje derwaarts te ondernemen." Holstaff bleef in gedachten verzonken, totdat hij eindelijk, na nog een glaasje punch gedronken te hebben, zijne vrees openbaarde, dat hij waarlijk onpresent zou worden.
Toen zij eenige uren later den Rigi naar Kussnacht afdaalden, bejammerde niemand hunner het, dat zij dezen morgen met het natte pak van gisteren avond hadden moeten loopen; en zelfs Holstaff was niet meer treurig, dat het effect, 't welk zijn laatst vaarwel bij zijne ouders zou gemaakt hebben, door zijn al te spoedig herstel vernietigd was.
"'t Kan wel wezen," antwoordde Holstaff, toen zij Langen passeerden. Er scheen ook in de gepeinzen niet veel variatie te zijn. Men dineerde te Darmstadt in een niet zeer aanzienlijk logement, waar het meisje in 't buffet heel mooi was, en de opgezette vogels en kapellen, die den muur in schilderijen versierden, heel leelijk waren.
Hij was overigens zeer geheimzinnig in deze uitstapjes, en welligt zouden sommigen er een verkeerden uitleg aan hebben gegeven, zoo niet Holstaff hun berigt had, dat hij hem in de duistere wandellanen was tegengekomen, in een zeer druk en geanimeerd discours met een lang en mager heer, waarvan hij niets had verstaan, dan dat het in 't Engelsch werd gevoerd.
Holstaff treurde, dat in zulk een mooi land, als Duitschland, zulke afzetters woonden. Veervlug zei, dat Joost of Heintje Pik hem halen mogt, als hij die thee voor Joostjes en Pecco hield. De Morder wist niet, wat hij laffer vond, het vocht of de aardigheid van zijn vriend. Pols trachtte aller gemoederen tot bedaardheid en tevredenheid te stemmen.
Voordat zij in hun logement aankwamen, had Pols opgemerkt, dat er hier heel wat geld verteerd werd; Holstaff, dat er vrij wat meer gezonde dan zieke badgasten moesten wezen; Torteltak, dat er een schat van mooije oogen en delicieuse figuurtjes te vinden was; de Morder, dat het veel te vol was om plaisir te hebben; en Veervlug, dat men zich te Baden niet alleen in bronwater, maar ook in allerhande genoegens kon baden.
Deze antwoordde, dat hij niet wist, wat hij daarmeê bedoelde, maar dat hij nog wel een liedje wou zingen. Hierop begon hij met heldere stem: "Schön ist mein Mädchen, Schlank wie ein Dräthchen, Fein wie ein Fädchen Wonnig und warm." "Ik wou, dat ik het hem niet gevraagd had," zei Holstaff, door dit begin teleurgesteld. "Ik vind het heel aardig," zei Pols.
August Holstaff, van den ouderdom van Torteltak, maar ook slechts in dit opzigt aan hem gelijk; want hij was een ingedrongen persoontje, op wiens gelaat monumenten voor eens geheerscht hebbende kinderpokken waren opgerigt. Hij had dan ook niet veel met zijn persoon op, gelijk hij trouwens met niemand hoog liep, die een gewoon en dragelijk gelukkig mensch was.
Hij begon ook dadelijk met bevende hand en vochtige oogen: "Lieve ouders! als gij dezen ontvangt, is welligt..." "Hier is een drankje," zei van Aartheim, hem een glas rookenden punch aanbiedende; "om het half uur een glaasje." Holstaff dronk het glas in één teug leêg, en ging daarna voort met schrijven; "uw levensgeluk verstoord." "Hoe gaat het met de koorts?" vroeg Torteltak.
"En om een togtje op het water te voelen," antwoordde deze; "want hier merkt men geen zuchtje, of het moest van Holstaff wezen, die vast weêr aan de laatste oogenblikken der kippen denkt, welke wij dezen middag zullen consumeren." "Ik wil ook wel bekennen, dat ik het rijkelijk warm heb," zeide Pols. "Wij staan hier dan ook lekker in het zonnetje te stoven," zeide Veervlug.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek