United States or French Southern Territories ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik vertrouwde evenwel op mijn jeugd en geestkracht en was overtuigd in weinig jaren wel een bloeiende praktijk te kunnen krijgen. Gedurende de eerste drie maanden, nadat ik mij in Paddington gevestigd had, zag ik weinig van mijn vriend Sherlock Holmes, want ik had het te druk, om hem in Baker-Street te bezoeken en hij zelf ging zelden anders uit dan waar zijn beroep hem riep.
"Hier is een vlek," zeide hij. "Ja, mijnheer, het was een bloedvlek. Ik vertelde u reeds, dat ik het boek van den vloer opraapte." "Was de bloedvlek aan den onder- of aan den bovenkant?" "Aan den onderkant." "Hetgeen natuurlijk bewijst, dat het boek is gevallen, nadat de misdaad gepleegd was." "Juist, mijnheer Holmes.
De uitkomst bewijst, dat de zaak, zooals ik wel dacht, zeer eenvoudig was, maar ik ben u intusschen zeer dankbaar voor uw hulp bij mijn nasporing. Na vriendelijke groeten, uw toegenegen "Hum! Het onderzoek was inderdaad zeer eenvoudig, maar zoo dacht hij er niet over, toen hij onze hulp vroeg," zei Holmes. "Laten wij evenwel eens zien, wat Jim Browner zelf heeft te zeggen.
Als gij er mee klaar zijt, sluit dan beide stukken, het origineel en het afschrift, in uw lessenaar en stel ze mij morgen ochtend ter hand." "Ik nam de papieren, en " "Met uw verlof," zeide Holmes. "Was er iemand bij dit gesprek tegenwoordig?" "Volstrekt niemand." "Waart gij in een groote kamer?" "De kamer was dertig voet in 't vierkant." "Stondt gij in 't midden?" "Ja, ongeveer."
»Dan zoudt gij goed doen dien mede te nemen. Het kan nooit kwaad op alles voorbereid te zijn. Ik merk dat het rijtuig voor de deur staat. Ik bestelde het tegen half zeven." Het was even over zeven toen wij de Westminster-kade bereikten, en bevonden, dat onze stoomboot op ons wachtte. Holmes nam haar nauwkeurig in oogenschouw.
Ik maakte zijn halsboord los, sprenkelde hem het koude water in 't gezicht en bracht zijn armen in op- en neergaande beweging, tot hij natuurlijk ademhaalde. "Het is nu maar een quaestie van tijd," zeide ik, mij van hem afwendende. Holmes stond bij de tafel, zijn handen diep in zijn broekzakken en zijn kin op de borst gezonken.
"Dit is de straat," zeide Holmes, toen hij een korte zijstraat insloeg aan weerszijden begrensd door een rij in baksteen opgetrokken huizen van twee verdiepingen. "Ha, hier is Simpson al om mij verslag te geven." "Het is alles met hem in orde, mijnheer Holmes," riep een kleine straatjongen, op ons toe loopende. "Goed, Simpson!" zei Holmes, hem op den schouder kloppend.
De tuinmuur was zes voet hoog, maar Holmes sprong als een acrobaat er op en er overheen. Ik volgde zoo goed mogelijk zijn voorbeeld, moest mij echter eerst ophijschen, ten gevolge waarvan de man achter mij nog juist mijn enkel kon grijpen.
Maar het ochtendblad behelsde niets, wat mij belang inboezemde. Het parlement was op reces. Iedereen was uit de stad en ik snakte naar het bosch of naar het strand van de zee. Ten gevolge van een schrale kas had ik mijn vertrek uit de stad uitgesteld. Voor mijn vriend Holmes had het verblijf op het land of aan de zee niet de minste aantrekkelijkheid.
Een uitzondering »wederlegt" den regel. Zijt gij ooit in de gelegenheid geweest om door middel van een handschrift een karakter-studie te maken? Wat is dan uw oordeel omtrent het geschrijf van dezen knaap?" »Het is net en regelmatig," antwoordde ik. »Een man van zaken en tamelijk vast van karakter." Holmes schudde het hoofd.
Woord Van De Dag