Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
Niets zou broeder Bartholomeus meer hinderen dan publiciteit." Hij zette zich op een langen zetel, en keek ons onderzoekend aan met zijn doffe, waterige, blauwe oogen. »Wat mij betreft," zei Holmes, »ik zal al wat gij ook mocht willen spreken voor mij houden." Ik boog mijn hoofd ten teeken van instemming. »Dat is goed! dat is goed!" zei hij, »mag ik u een glas Chianti aanbieden, Miss Morstan?
In het midden stond een bureau ministre met een kantoorstoel van rood leder er voor, aan de tegenovergestelde zijde was een groote boekenkast, met een marmeren buste van Athene er boven op. In den hoek tusschen de kast en den muur stond een zware groene brandkast en het haardvuur werd teruggekaatst in de gepolijste schroeven. Holmes sloop er heen en onderzocht haar.
"O, het geheim!" antwoordde Holmes, opeens tot het werkelijke leven terugkeerende. "Het zou dwaas wezen, te ontkennen, dat het geval zeer duister en ingewikkeld is, maar ik durf u beloven, dat ik zal trachten er achter te komen en u van elk opvallend feit in kennis zal stellen." "Ziet gij reeds eenigen draad?"
"Dat gelooft u toch niet werkelijk?" Holmes glimlachte. "Geloof ik 't niet? Och, misschien ook niet. Maar ik ben er zeker van, dat het den heer Harker interesseert, evenals de abonné's van het Centraal Pers Syndicaat. Nu, Watson, ik denk, dat wij een lange en tamelijk lastige dagtaak voor ons hebben.
Het was een buste van Napoleon, zooals wij er dien morgen reeds een gezien hadden, en deze was ook weer op dezelfde manier aan stukken geslagen. Zorgvuldig hield Holmes elke scherf afzonderlijk in het licht, maar in geen enkel opzicht verschilden deze stukken van andere stukken gips.
"Zeker, als gij het wenscht, mijnheer Holmes," zeide het meisje verbaasd. "Als gij naar bed gaat, moet gij de deur van deze kamer aan de buitenzijde sluiten en den sleutel bewaren." "Maar Percy?" "Hij zal met ons naar Londen gaan." "En moet ik hier blijven?" "Het is in zijn belang. Gij kunt hem van dienst zijn. Spoedig. Beloof het!"
Naast zijn hand op de tafel lag een vreemdsoortig instrument: een bruine, knoestige stok met een steenen knop in den vorm van een hamer, die er op ruwe wijze met bamboesstrooken aan verbonden was. Daarneven lag een stuk papier waarop eenige woorden gekrabbeld waren. Holmes wierp er een blik op en reikte het toen aan mij over. »Gij ziet," zeide hij met een veelbeteekenenden oogopslag.
Op den top van deze rots staande, zag ik iets schitterends en mijn hand boven de oogen houdende om beter te zien, bemerkte ik, dat die schittering afkomstig was van den zilveren sigarenkoker, dien Holmes gewoonlijk bij zich had. Toen ik hem opnam, dwarrelde een klein vierkant stukje papier, waarop de koker had gelegen, op den grond neer.
Deze was naar buiten gedragen en daar stuk tegen den muur geslagen. Alleen de scherven waren overgebleven." Holmes wreef zich in de handen. "Dat is zeker bijzonder," zeide hij. "Ik dacht, dat u er belang in zoudt stellen. Maar ik ben nog niet aan 't eind. Dr.
Zijn bezoeken waren Sherlock Holmes zeer welkom, daar hij zoodoende op de hoogte bleef van alles, wat er in het hoofdkwartier van de politie voorviel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek