Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
Ze kwamen er te vroeg aan, ze hadden zich te veel gehaast. Bernard voelde dat met een beetje schaamte. Hij verweet zich zijn onhartelijkheid, hij vond dat hij toch ook niets geen slag had om vrienden te ontvangen. Op 't perron heen en weer loopend rekten ze hun gepraat. Maar 't hokte telkens. Ze liepen de aanplakbiljetten te bekijken en maakten banale opmerkingen.
"En 'k weet eiges soms niet woarom 't hart mien zoo sloan kan," hernam het meisje; "went Deine-Meu is wel krukkerig, moar arger is ze toch niet.... en gij....?" "Ikke....?" zei Paul. "Gij....!" herhaalde het meisje, maar hokte en drukte het voorschoot voor hare oogen. "Nou, Anneke, wat zou 'k dan....?" hernam Paul op een zoo zacht goedigen toon, dat Anneke geheel van streek raakte.
Z'n tint was bleek, met 'n nerveus blosje onder z'n oogen, waar de jukbeenderen wat uitstaken, door het magere wangenvleesch, en de hand, waarmee hij telkens, als 't gesprek hokte, even over z'n hoog voorhoofd streek, of hij z'n gedachten moest verzamelen, had die wassig-doorschijnende witheid, van nooit anders dan 'n pen te hebben aangeraakt.
Met die woorden gaf zij aan Arthur zijn boek en verwijderde zich eenige schreden alsof zij naar beneden wilde gaan, terwijl zij haar zoontje op zijne plank alleen liet liggen. Hij snikte van 't weenen en waar ik stond, kon ik duidelijk hooren hoe zijn stem hokte. Hoe kon mevrouw Milligan zoo streng zijn voor haar armen kleinen jongen, dien zij zoo innig lief scheen te hebben?
De vrouwen lieten zich echter niet afleiden; zij zaten daar doodsbleek en met bevende handen, het oor spitsende om elk geluid op te vangen. Ieder oogenblik hokte het spel. Daar wendde zich een tot mij met de vraag: "Grootvader, stijgt het nog aldoor?" Het water rees werkelijk met schrikbarende snelheid. Glimlachend antwoordde ik: "Neen, neen, speel maar gerust door.
Ze hokte door, tot ze moe was, borg 't hoofd onder 't dek, huiverig, benauwd door de stilte in huis. Ineengehurkt, 'n klit warm vleesch, lag de man op 't veldbed. Met z'n voeten trapte hij, verkneukelend tegen de deken, wrijvend de magere beenen langs de weeke wol. Hij voelde zich as god in de warmte van 't bed.
In den aanvang hokte er hier en daar wel eens iets; het koorn werd niet steeds dadelijk op de droogste, de wijn op de koelste plaats van het huis in bewaring gebracht; het gebeurde wel eens dat een slaaf en slavin vertrouwelijker omgang hadden dan in het belang eener welvoegelijke dienstvervulling wenschelijk was; het kwam voor dat Simon iets verlangde wat zich niet in huis bevond en er toch behoorde te wezen.
"Wel lieve hemel! heb ik je zóóveel leed gedaan dat je er om huilen moet?" sprak Willem, wel goedig maar toch eenigszins spottend: "Kom, dan wil ik het dadelijk goedmaken," en Elsje nogmaals naderende, dreigde hij haar weer met een zoen. "Willem, wanneer je me waarlijk liefhebt," zeide Elsje, terugtredende, terwijl haar stem van aandoening hokte: "dan moet je anders spreken.
Een dorp of voorstad gingen wij door, 't was er zoo stil of het geheel was uitgestorven, toen een langen modderigen landweg over, door een ander native-dorp en daarna sloegen wij een zijweg in. Hier begon het. De auto begon te schudden alsof zij ons wilde uitwerpen, hokte, met rare, sissende geluiden en ging op eens niet verder.
"Zoo?" zei Japi, "ik weet van geen tijd." 't Gesprek hokte wat. Japi keek in de golven. Bavink keek naar de grijze pet van Japi en dacht wat dat toch voor een kerel zou zijn. In eens zei Japi: "kijk eens, een regenboog in 't water." Je kon in 't water een eindje regenboog zien, aan de lucht stond niets. Nog eens keek Japi Bavink met z'n groote blauwe oogen aan en werd plotseling spraakzaam.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek