United States or Grenada ? Vote for the TOP Country of the Week !


MEVR. BERNICK. Ben je niet boos? BERNICK. O Betty, wat een overstelpend geluk! RUMMEL. Je bent ook veel te nauwgezet. HILMAR. Ja, zoodra er sprake is van een kleinen strijd met de elementen, dan ... oeh! Daar komt de stoet door het tuinhek, mijnheer. BERNICK. Ja, nu mag hij komen. RUMMEL. De heele tuin loopt vol menschen. SANDSTAD. De heele straat is propvol.

Nooit een ernstig streven naar dat echte stalende, dat er steekt in het manmoedig een gevaar te gemoet gaan. Sta daar niet zoo met dien boog naar me te wijzen, jij lummel, die kon wel eens losschieten. OLAF. Neen oom, er is geen pijl op. HILMAR. Dat kan je niet weten; er kan toch wel een pijl op zitten.

Zóóveel gemeenschapszin bestaat hier toch nog wel in onze kleine maatschappij.... HILMAR. Hier? Ja, jij bent nu eenmaal een optimist, en oordeelt anderen naar je zelf. Maar ik, die een vrij geoefend opmerker ben.... Hier is er geen één, met uitzondering van ons beiden natuurlijk, geen één zeg ik je, die de vaan der idee hoog houdt. Oeh! daar zie ik ze alweer aankomen! BERNICK. Wie?

HILMAR. Ja, mijnheer Rummel is er natuurlijk ook bij, en dan Sandstad van den Steenweg en Michel Vigeland ... de "Heilige Michael" zooals ze hem noemen. R

KRAP. Neen, mijnheer. Acht menschenlevens wagen die heeren zoo maar kalm-weg er aan.... HILMAR. Och, 't is nu eenmaal het beroep van een zeeman om de elementen te trotseeren. Daar moet toch iets spannends in zijn, zoo enkel met een dunne plank tusschen jezelf en den afgrond.... BERNICK. Ja, ik zou den reeder bij ons wel eens willen zien die zich tot zoo iets leenen zou.

HILMAR. Och, 't is dat gezanik weer over dien spoorweg. MEVR. RUMMEL. Neen ... maar dat kan toch niet! MEVR. BERNICK. Die arme Karsten, moet hij daar nu nog al meer onaangenaamheden over hebben.... R

HILMAR. Neen, godbewaarme, als het er op aan komt de handen op de zakken te houden, dan.... Alles gaat hier immers òp in kleine materieele berekeningen. Bah! MEVR. BERNICK. Dat is in alle geval beter dan vroeger toen alles in plezier-maken opging. MEVR. LYNGE. Was het hier heusch zoo erg vroeger? MEVR. RUMMEL. O mevrouw, als u dat eens wist! U mag blij zijn dat u toen niet hier woonde.

HILMAR. Ik boemel niet rond; ik moet beweging nemen omdat ik lijdend ben. R

Je kunt mij wat dat betreft gerust om den hals vallen. HILMAR. Oeh! Oeh! MEVR. BERNICK. En kom je nu hier als...? BERNICK. ... en je wilt hier optreden? LONA. Optreden? Hoezoo optreden? BERNICK. Ja ... ik bedoel ... met de kunstrijders.... Hahaha! Ben je niet wijs, zwager? Denk je dat ik bij de kunstrijders hoor? Neen; ik heb wel allerlei kunsten uitgehaald en mij dikwijls gek aangesteld....

Ja, je moet me niet kwalijk nemen, Betty, dat ik oeh! zeg, want dat alles maakt me zenuwachtig;... als dat nog lang duren moet, dan zal ik genoodzaakt zijn plannen te maken om een tijdlang op reis te gaan. MEVR. BERNICK. Maar je hadt hem toch liever eens moeten toespreken en hem onder het oog brengen.... HILMAR. In 't publiek? Op straat? Neen ... dat moet je me niet kwalijk nemen.