Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
"Dat is het lot van hen, die aan allen toebehooren; zij behooren niet aan zichzelf toe." "Maar de andere hetman, hoe staat het daarmee?" liet Kniesj hierop volgen. "Die," hernam Tsjetsjewiek, "die is een man, en als allen waren zooals hij, zou er nog niets verloren zijn.
De bloempot was zoo hoog en het kind zoo klein, dat zij haar geheel voor den hetman en zelfs voor den Russischen heer verborg. Het kind haalde uit haar mouw een dolk te voorschijn en stopte dien heimelijk in den zak der schoonzuster. Zag Mefodijewna die beweging? Haar gelaat verried niets. Haar groote oogen staarden in de ruimte, en zij was geheel in de muziek verdiept.
Deze gouden borduursels, deze kostbare edelgesteenten fonkelden in de kamer en gaven daaraan een eigenaardig voorkomen. "Ik verzoek je, plaats te nemen," zei de groote hetman. Hij ging ook zitten, en zijn fonkelende oogen vestigden zich beurtelings op het gelaat van Tsjetsjewiek en op dat van Maroessia. "Waarom heb je dat kind bij je?" zei hij.
De fonkelende oogen van Maroessia wendden zich naar den afgezant van de Setsj, toen zij zei: "Ik heb begrepen, dat het noodig was, dat de groote vriend van dezen avond erg gauw in Tsjigirine kwam, en dat het voor het welzijn van de Ukraine noodig was, dat hij den hetman kon zien en spreken." "Dan heb je alles gehoord en begrepen," zeide Danilo. "Maar luister eens, Maroessia!
Zoo diep was de stilte en zoo hevig de ontroering van den hetman, dat Maroessia, ofschoon zij zich aan het andere einde van het vertrek bevond, het kloppen van zijn hart meende te hooren. Door de nachtlucht verfrischt, door zijn stilzwijgen zelf kalmer geworden, zette hij zich weder aan de kleine tafel tegenover Tsjetsjewiek neer.
"Hij zou sterven, voordat hij zijn misdaad volbracht had," zei Tsjetsjewiek bedaard. "Iemand houdt hem in het oog, die niet zou toelaten, dat hij zich geheel onteerde." Er lagen op de tafel papier, pennen en inkt. De hetman nam een pen in handen. Tsjetsjewiek wendde zijn blikken naar Maroessia en las de angst in haar oogen. Zijn kleine vriendin voelde zich niet op haar gemak.
Maar, God zij dank! wij hebben onzen weg gevonden; zooals men bij ons zegt: ofschoon de bespanning verkeerd is, gaat het rijtuig toch regelrecht naar de markt." "Zoo," antwoordde Mefodijewna, "hebben jullie veel gereisd! Welnu, als straks de dienst afgeloopen is, ga dan naar den hetman toe, en vraag of hij niet een paar liederen wil hooren. Aan mij moet ge uw reis vertellen."
Het is een groote dame, maar zij heeft een warm hart. Zij heeft een zuster, die misschien een engel is... en die zeker op den een of anderen dag als een heilige, naast de martelaren, in den almanak zal prijken." "Dus," zei Tsjetsjewiek, "zou onze hetman ontmoedigd zijn?" "Dat is zoo." "Wie zijn z'n raadslieden?" "Niemand; hij blijft alleen als een gekwetste arend."
Zij lieten den grooten hetman peinzend op den drempel van zijn huis achter en begaven zich naar de poort der stad. De straten waren verlaten; de kleine boomgaarden vol kerseboomen waren geheel wit van bloesems; in de verte hoorde men het gekabbel eener rivier.
Hij zou zijn gezicht wel eens goed hebben willen zien, maar de groote hetman was in een goedhartige stemming en had tegen den grijsaard gezegd: "Je kunt je muts wel ophouden, oudje." De muzikant begon, na eenige tonen aan zijn luit ontlokt te hebben, te zingen. Wat een krachtige en toch zachte stem had hij, en wat bespeelde hij z'n instrument mooi!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek