United States or Jersey ? Vote for the TOP Country of the Week !
En als alles niet naar wensch mocht gaan, als ik inzie, dat uw geschrift nutteloos zou wezen, wees dan maar gerust, dan zal ik het vernietigen. Dan zal het zoo goed zijn, alsof het niet geschreven was." Na deze woorden stond hij op en riep Maroessia. De hetman vergezelde hen tot op den drempel van de deur, en daar namen zij afscheid.
De groote hetman antwoordde eerst niet. "Waar kom je vandaan?" vroeg hij eindelijk. "Van Zaporogië," antwoordde Tsjetsjewiek. "De dapperen van Zaparogië bieden den grooten hetman hun groeten aan." "In den tijd, waarin wij leven, heeft niemand groeten te doen of te ontvangen," antwoordde de hetman. "Kom in mijn kamer!"
De voetstappen, die men hoorde, hielden op. "De verre vrienden zenden den grooten hetman hun groeten," zei Tsjetsjewiek bij zijn binnentreden op een fluisterenden toon. Het gezicht van den kozak drukte noch verwondering, noch ongerustheid uit. Men kon daaruit opmaken, dat de groote hetman iederen dag dergelijke bezoekers ontving, rondreizende muzikanten, die tijdingen van verre vrienden brachten.
"Zij is doofstom, en bovendien, zij heeft behoefte aan slaap." De groote hetman stond op, en nadat hij een prachtigen mantel van een der houten haken had afgenomen, wierp hij dien aan Tsjetsjewiek toe. Een prachtig Perzisch tapijt lag op een bank. Hij wees zijn bezoeker daarnaar.
Op het oogenblik, waarop hij deze woorden uitsprak, werd de lucht als in vuur gezet door zulk een hevigen donderslag, dat al degenen, die op het terras waren, en Mefodijewna zelf, zich verwonderden, dat zij waren blijven staan. De hetman was naar zijn kamer gesneld; zijn vrouw volgde hem daarheen zichtbaar verward.
"Ieder Christen moet sidderen," antwoordde de hetman, terwijl hij een kruis sloeg, "als God zijn stem door middel van den donder doet hooren." "God," antwoordde de Russische heer, "zal ons goed en wel aan dit onweer en aan alle andere doen ontkomen. Ik erken intusschen, dat de zwarte wolken een dreigend aanzien hebben." "Zeer dreigend inderdaad," vond de hetman.
Zij liepen de aangewezen straat door, sloegen linksaf en bevonden zich toen inderdaad vlak voor de woning van den hetman. Het huis van den grooten hetman was niet grooter dan de andere; niets onderscheidde het, zelfs geen schildwacht; men kon het slechts daaraan herkennen, doordat er licht brandde.
Ze gingen weer verder, maar Maroessia kon zich nu niet langer inhouden om voldaan op te merken: "Dus de poort werd vanmorgen ook bewaakt. Des te beter." Twee weken na de samenkomst van Tsjetsjewiek met den grooten hetman naderden de oude zanger en zijn trouwe metgezellin op een heerlijken avond met langzame schreden een dorp dat in de asch was gelegd. Hun reizen waren geen pleiziertochtjes.
"Dat God u verhoore, mijn zoon!" antwoordde de eerwaardige priester met kalmte; "ik bedank u voor de goede tijding, die ge mij brengt." "Onze hetman! Onze hetman!" riep men eensklaps van alle kanten. Vader Mikaïl trad de kerk binnen. "Onze hetman ziet er vandaag niet bijzonder vroolijk uit," merkte iemand onder de menigte op. "Je zou kunnen zeggen, dat hij er knorrig uitziet," vond een ander.
Het was zoo moeilijk te doen, wat haar vriend van den grooten hetman vorderde, dat hij eindelijk wel eens boos kon worden. En wat zou er dan tusschen mannen van dit heftige ras voorvallen? Een glimlach van Tsjetsjewiek deed de kleine doofstomme begrijpen, dat zij gerust kon zijn. De hetman schreef en overwoog zonder twijfel ieder woord, voordat hij het neerschreef, en te recht.
Woord Van De Dag