Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
De afgezant van de Setsj was opgestaan, maar zonder overhaasting; de anderen deden hetzelfde. Geen enkel woord werd er gesproken, ieder dacht na. De moeder van Maroessia onderzocht, of de deur wel goed gesloten was, en met den rug tegen den deurpost leunende, wachtte zij de bevelen van haar man af. Maroessia was naast haar moeder gaan staan.
"Wij zijn tot uw orders; wij zijn uw vrienden," zeiden de drie Ukrainiërs als uit één mond. "Wat hebben jullie mij te vertellen? Wat weten jullie? Wat valt er hier voor?" vroeg de afgezant van de Setsj. "Niets goeds," antwoordde Danilo.
Vorosjilo en Kroek waren hier gekomen, om ossen van mij te koopen, zij hebben misschien wat te veel gedronken, zij snorken, terwijl zij op mij wachten... Het is er maar om te doen, tijd te winnen." Zich vervolgens tot den afgezant van de Setsj wendende, zei hij: "Alleen het voorgedeelte van het huis is bezet; het keukenraam komt in den tuin uit. Volg mij!"
"Ik begrijp het, ik begrijp het," zei het meisje. "De meeuwen aan den oever van deze rivier zijn erg slim, ofschoon zij geen vleugels hebben." Kniesj had zijn boot in het water geduwd. "Ga jij hier maar zitten, beste meid," zei hij, terwijl hij z'n hand aan Maroessia toestak. Toen zij zat, stapte de Setsj zoo behendig in de boot, dat deze zich bijna niet bewoog.
Zij vroegen zich waarschijnlijk wel af, waar hij vandaan kwam en waar hij naar toe ging, en ook in welk land hij geboren was; maar omdat hij dat niet zei, vroegen ze 't hem niet. Men merkte wel, dat hij, ofschoon nog jong, veel wist. Hij kende de Turksche zeden, de Poolsche gewoonten, het Russische karakter, de Tartaarsche gebruiken en het scheen, dat de Setsj hem ook niet onbekend was.
Toen de Setsj er een blik op sloeg, zei hij bij zich zelf: "De bijl heeft nooit dien boom aangeraakt. Hij heeft nooit de gewelddadigheden der menschen te verduren gehad, zijn oude ledematen vertoonen geen enkele wond, de bliksem heeft hem zelfs ontzien, en toch ligt hij daar op den grond. Zoo neemt alles, wat een begin heeft, na verloop van dagen of eeuwen een einde.
Deze meeuw scheen aan den oever der rivier in het riet te zitten. De oogen van den Setsj begonnen te schitteren. Het geschreeuw van de meeuw deed zich opnieuw hooren, en het scheen, dat 't al dichterbij gekomen was. Plotseling kwam er van den kant waar het geschreeuw van de meeuw zich tweemaal had doen hooren, een smalle boot te midden van het hooge riet te voorschijn.
De fonkelende oogen van Maroessia wendden zich naar den afgezant van de Setsj, toen zij zei: "Ik heb begrepen, dat het noodig was, dat de groote vriend van dezen avond erg gauw in Tsjigirine kwam, en dat het voor het welzijn van de Ukraine noodig was, dat hij den hetman kon zien en spreken." "Dan heb je alles gehoord en begrepen," zeide Danilo. "Maar luister eens, Maroessia!
"Wij, kozakken van de Setsj," zeide hij eindelijk, "wij zijn noch voor de Moscoviten, noch voor de Polen. Wij zijn voor de Ukrainiërs. Jullie begrijpen dus wel, dat ik naar Tsjigirine mòet. Van jullie beide opperhoofden heeft de een zich verkocht, naar men zegt ... maar de ander?" "De ander, de hetman Petro Dorosjenko," zeide Kroek, "is een eerlijk man." "Dat weet ik," zei de afgezant.
"Dat is voor mij een reden te meer om naar Tsjigirine te gaan," antwoordde de afgezant van de Setsj, "en liefst zonder tijd te verliezen." "Alle wegen zijn afgesneden," antwoordde Vorosjilo. "En de weg naar Gonna?" "Door de Moscoviten bezet en in staat van verdediging gebracht." De afgezant begon na te denken, niet over de bezwaren, maar over het middel om zijn doel te bereiken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek