Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
De graaf zou voor eenige dagen te Brugge komen verblijven; dan konden de Erembalds en hunne vrienden bijna dagelijks den vorst naderen. Men mocht de hoop voeden, men mocht bijna zeker zijn dat de graaf de ongerechtigheid van zijn vonnis zou erkennen en het zou herroepen.
Schort ten minste uw oordeel op, als gij uwe woorden niet wilt herroepen!" Als door den duivel bezeten, en pas overtuigd, toen het te laat was, beantwoordde ik zijn vredesvoorstel met de meest beleedigende spotternij: »Toen gij last gaaft op een armen jongen in het water te vuren, waart gij niet bevreesd," zeide ik; »nu het blijkt, dat er teruggeschoten zal worden, durft gij niet.
Verachten! Neen! 'k Heb medelij met u. Welk een verwoesting Jaagt onbeschermd u dan door wijden hemel! Hoe zal uw ziel, van schrik ten kern gespleten, Hel-gelijk in u gapen! 'k Spreek in leed, Niet juichend, want ik haat niet meer, als toen, Eer 'k door ellende wijs werd. 'k Zou den vloek, Eens geâdemd over u, herroepen willen.
Hij kreeg uitstel tot den volgenden dag. En dezen tijd gebruikte Luther om te bidden, in den Bijbel te lezen, zijn boeken nog eens door te zien en na te denken over wat hij te zeggen had. »Maar met Gods hulp zal ik geen letterstreep herroepen,« schreef hij aan een vriend. 't Was hem een heerlijke gedachte, voor Keizer en Rijk van zijn Heer te mogen getuigen.
Maar de vrouwen hadden zich stellig voorgenomen, dat het besluit herroepen zou worden, en zij bleven wachten op de markt. De sindaco trok zich terug in het raadhuis, maar zij bleven staan om te roepen. Zij wilden niet naar huis gaan voordat hij toegegeven had. Terwijl dit plaats vond, kwam donna Elisa er aan om den sindaco het testament te brengen van fra Felice.
Hij werd niet meer voor den Rijksdag ontboden, maar kreeg wel nog voortdurend tal van voorname bezoekers, die hem tot herroepen zochten te bewegen en de grootste gevaren voorspiegelden, zoo hij het niet deed. Maar het een werkte even weinig uit als het ander. Eindelijk gebood de keizer hem te vertrekken; want over een en twintig dagen zou het vrijgeleide geëindigd zijn.
Want ze trokken zich er niets van aan, zodat in 1727 die wet maar weer werd herroepen, daar men ze toch niet kon toepassen. Kaapstad was vrij hard vooruitgegaan in huizenaantal. Valentijn zegt er van: »Wanneer ik in 't jaar 1685 hier quam, stonden er de huizen vrij ijdel en in vergelijking van nu zeer weinig. Ze waren gebouwd van steen, die in een steengroeve er dichtbij werd gehakt.
Inderdaad, hij had een slecht voorbeeld gegeven van christelijke voorzichtigheid, door over een verzoening te spreken, waarvoor de tijd nog niet rijp was, en door hulde te brengen aan een man, wiens naam te noemen reeds voldoende was, om den vonk in het kruit te slingeren. Doch het woord was er uit en niet meer te herroepen.
LEANDER. Mevrouw, nu kunt gy uw Schoonvader daar beschouwen, Groet hem. JERONIMO. Hoe, hoe? DANDYN. Wat’s dit voor een verborgentheid? LEANDER. Men volgt van stip tot stip al ’t geen gy hebt gezeit. DANDYN. ’k Zal ’t niet herroepen, nu ik ’t Vonnis heb geweezen. JERONIMO. Myn Dochter stemt dat niet, zy zal uw Bruid niet wezen. LEANDER. ’k Verlaat my heel, myn Heer, op ’t woord van Izabel.
Te Constanz gekomen werd Hus, op last van den paus, gevangen genomen en geboeid in een vunzigen, donkeren kerker geworpen. Sigismund vond dit eerst wel niet goed, maar liet het ten slotte toch toe. »Een ketter behoeft men geen woord te houden,« paaiden hem de priesters. Eerst acht maanden later werd Hus opnieuw voor de Vergadering gebracht om te herroepen, wat hij geleerd had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek