Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 9 juli 2025


En evenwel, als hij onwillekeurig dat naschrift nog eens herlas, verdween zijne luchthartigheid.

Overtuigd, dat het vruchteloos was in het materialisme een antwoord op zijn twijfelingen te zoeken, herlas hij sedert den laatsten tijd van zijn verblijf te Moskou en op het land Plato, Spinoza, Kant, Schelling, Hegel en Schopenhauer; deze bevredigden zijn verstand zoolang hij ze las of hun leerstellingen plaatste tegenover andere leerbegrippen, vooral tegenover de theorieën der materialisten; maar ongelukkig zoodra hij, onafhankelijk van deze gidsen, de toepassing zocht op eenig twijfelachtig punt, verviel hij in dezelfde radeloosheid.

Om niet in herhalingen te vervallen, herlas ik eens wat ik vroeger onder den titel Kinderjaren had uitgegeven en betreur het nu, dat dit boek ooit het licht zag, zoo slecht en, van een letterkundig standpunt, onwaardig als het geschreven is. Dat kon ook niet anders. Hoofdzakelijk zijn het de twee laatste deelen, die mij nu niet meer bevallen.

"Bespeurt gij wel, hoe ongelukkig hij is, zoo verstrooid, zoo geheel anders dan vroeger?" zuchtte Nelly dan en herlas telkens en telkens weder den brief, wiens kortheid een diep bedroefd hart scheen te verraden.

Dit is een van de weinige groote gedichten, die Goethe zelf altijd met genot herlas. Nog voordat het verscheen, schreef hij zijn moeder dat er een vrouw Aja in dichtvorm op komst was. Zij vond haar portret verrukkelijk!

Vier der vrienden riepen dan ook nu spoedig elkander toe: "bij mij is alles wel," en verdiepten zich verder in de lectuur. Van Aartheim slaakte een diepen zucht, maar zeide toch: "bij mij ook." Maar Pols, de arme Pols! Hij las den brief, werd bleek, herlas hem nog eens, en legde hem neder met de woorden: "Dat mij ook dit nog heden moest treffen!"

De hedendaagsche schrijver, die dit werk, tijdens zijne jaren lang geledene studiën in de Geschiedenis onzer Nederlandsche Litteratuur bestudeerde en voorts voor zijn genoegen herlas, heeft altijd gemeend: hier is een bron, om eens een eigene schepping uit te doen wellen. En dit oogenblik is gekomen.

Zoo ge ons nu binnen acht dagen geen veertig francs zendt, is het meisje dood." Zij begon luide te lachen, en zeide tot haar oude buurvrouw: "Die menschen zijn wel heel vriendelijk! Veertig francs! niet meer! dat zijn twee gouden Napoleons? Hoe meenen zij dat ik daar aan zal komen? Die boeren zijn toch dom?" Zij ging echter naar een vallicht bij de trap en herlas den brief.

Het gevolg hiervan was, wat men in de meetkunst een gelijkvormige figuur noemt; het op het vloeipapier omgekeerde schrift vertoonde zich recht in den spiegel, zoodat Jean Valjean nu den brief voor zich zag, welken Cosette den vorigen dag aan Marius had geschreven. 't Was zeer eenvoudig en toch verpletterend. Jean Valjean trad naar den spiegel. Hij herlas de vijf regels, maar kon ze niet gelooven.

"Daar deze zaak heden voor het gerecht behandeld wordt, willen wij onze lezers daarvan op de hoogte stellen." Giannita las en las en zij herlas het telkens weer vóórdat zij het begreep. Er was geen spier in haar lichaam, die niet van ontzetting trilde, toen zij het eindelijk begreep. De vader van haar godszuster, die groote wijngaarden bezat, was geruïneerd.

Woord Van De Dag

soepe

Anderen Op Zoek