Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 oktober 2025
"Vader moet met Helle spelen," drong hij aan. Hij greep naar een van de stijve handen, die over het bed hing, maar liet die dadelijk weer los. "Vader moet met Helle spelen," herhaalde hij met tranen in zijn keel. Maar Kaja schoof hem driftig op zij. Zijn woorden sneden haar door het hart. "Het geeft niet of je al roept," zeide zij, "vader kan je toch niet hooren."
Nog onder den druk der looden atmosfeer van zooeven, had hij niet goed verstaan, niet recht begrepen ... Ze waren over hem heen gegaan als eene suizende dreiging, die woorden ... Wat zei je daar? herhaalde hij. Ik zal er zelf maar eens naar toe gaan, hernam Frank. Waar naar toe? Wel, naar de Rhodes', naar Eve ... Suf je?
"Morgen!" herhaalde Heynsz, met de uiterste verbazing: "denkt gij, dat ik hier kom om mij te amuseeren en dat mijne praesentie zoo maar kan gemist worden te Amsterdam dagen achtereen."
"Vanwege graaf Willem!" kreet Robrecht twijfelende. "Vanwege den eenig wettigen graaf van Vlaanderen", herhaalde Burchard met nadruk. "Gij weet het, of anders maak ik het u bekend, ik geniet gansch zijne gunst en ben zijn vertrouweling. Hij heeft mij met eene moeilijke onderneming belast.
Ik dacht echter over dit punt slechts vluchtig na; want het gezegde had mijn aandacht getrokken. "Van den vasten wal?" herhaalde ik: "en wanneer aangekomen?" "Eerst sedert drie dagen van Harlingen, 'eloof ik." Helding was doodsbleek en keek beurtelings mij en den kastelein aan. "En haar naam?" "De vent, die met haar is haar man wil ik hopen noemt haar Klaartje; en dat is al wat ik er van weet."
"Je ben een uil Christensen," herhaalde ze snikkend toen het feest naderde; "je kunt president zijn van vereenigingen voor arme kraamvrouwen en voor alle mogelijke ziekenfondsen; maar je geeft me, goeie God! je geeft me daar vrijwillig 't eenige baantje op, waar een beetje zilver van kon komen, ja, want dat kon je toch wel van te voren weten.
Doch kort er op waagde hij zich weer naar haar toe, bleef bij haar staan en fluisterde: "Helle niet bang meer." Al wat leeft, heeft een aangeboren angst voor den dood, en zonder het te begrijpen had het kind zoo iets gevoeld, toen hij de kamer binnenkwam, doch nu was alle vrees verdwenen. Hij stond dicht bij het lijk en herhaalde met zijn kinderstemmetje vol vertrouwen: "Helle niet bang meer!"
Ondanks hunne ruwe onbeschoftheid, hun gestadige vechtpartijen en herhaalde botsingen met de justitie, zijn zij in den grond niet boosaardig van natuur en wel te leiden."
Myn moed begon my door de opëenstapeling van alle deeze onheilen te ontzinken. Zoo veele onderscheidene en herhaalde folteringen, waar aan ik geen einde zag, ontroerden mynen geest, en maakten my het leven verdrietig.
"En waarom niet?" vroeg Proctor. "Wij zijn twintig minuten ten achter en de trein staat niet stil." "Maar ik moet met mijnheer vechten." "Het spijt mij," antwoordde de conducteur, "maar wij vertrekken terstond. Hoor, daar luidt de bel reeds!" De bel luidde inderdaad, en de trein zette zich oogenblikkelijk in beweging. "Het spijt mij waarlijk," herhaalde de conducteur.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek