United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maar als wij die willen hebben, weten we wel hoe we die moeten krijgen." Toen hij zoo sprak, werd zij bang. Het volgende oogenblik lag zij op de knieën voor hem. Het was een donkere avond, maar er stroomde zoo'n heldere lichtschijn uit de vertrekken dat hij haar oogen kon zien. In een vurige smeekbede, heerlijk als sterren, waren die op hem gevestigd. "Wees barmhartig.

Dit gezegd hebbende, zong hy agter malkander, en met eene heldere stem, twee liederen, by het ééne van welke hy aan zyne naastbestaanden en vrienden vaar wel zeide, en by het andere aan zyne overledene vrienden berigtte, dat hy spoedig in het gelukkig verblyf, door hen bewoond, hun gezelschap zoude genieten.

Opeens hoorde ik eene heldere stem, die van Mattia, in het fransch roepen: "Morgen bij het aanbreken van den dag." Terstond daarop begon hij weder met kracht op zijn horen te blazen. Men behoefde niet veel doorzicht te hebben om te begrijpen, dat Mattia niet tot het engelsche publiek die woorden "morgen bij het aanbreken van den dag" richtte. Zij waren voor mij bestemd.

James Burbank stond voor den rechterstoel rechtop, met den blik van iemand, die geen zwak oogenblik ondervond, en alvorens de magistraat hem de gewone vragen kon stellen, zei hij met heldere en onbewogen stem: »Gij hebt James Burbank voor u gedaagd, heeren; James Burbank staat voor u!"

De volgende dag was voornamelijk aan de vreugde der herinnering gewijd. Wij gingen wandelen. Onze meeste genoegens hadden wij buiten gesmaakt. De jongensvriendschap is eene veldnimf; ons had zij aan heldere beekjes, in dichte bosschen, en vooral op de blanke duinen omgeleid. En deze tooneelen hadden het minst verandering ondergaan.

Wat is dat van dien angst ... en van Regine? OSWALD. Is het al erg laat in den nacht, moeder? Het wordt al licht boven op de bergen. En het wordt een heldere dag, Oswald! Straks zal je de zon zien. OSWALD. Daar verheug ik mij op. O, er kan nog veel en velerlei zijn om mij over te verheugen en voor te leven.... MEVR. ALVING. Dat zou ik denken! OSWALD. Al kan ik dan niet werken, dan....

Het laatste voer was geladen en zij reden er mede den weg op. De vrouwen gingen, met de harken op den schouder, achter den wagen; de heldere kleuren harer doeken staken in het oog en haar vroolijke stemmen klonken luidruchtig.

Waar is het roode, heldere bloed, dat in hunne aderen vloeide? Het is preisap geworden. En vechten de mannen niet tegen elkander met messen, met daggen, met zweerden, tot den dood, om heure gunst te verkrijgen? De bleeke en bloedende lijken, die men wegbrengt, zijn lijken van arme, waanzinnige verliefden.

Het was duidelijk, dat een stuk brood meer in hun smaak zou zijn gevallen, maar langzamerhand kwam er meer leven bij hen; de muziek had hare gewone uitwerking; wij vergaten het stuk brood, dat wij niet hadden en ik dacht aan niets anders meer dan aan de muziek en zij aan het dansen. Eensklaps hoorde ik achter mij eene heldere kinderstem, die "bravo!" riep. Ik keerde mij ijlings om.

Het was een prachtig heldere dag, en wij hadden een ruim uitzicht: in het noorden geleek het land eene aaneenschakeling van begroeide bergen, ongeveer even hoog als die waarop wij stonden, en even gelijkvormig in omtrek; in het zuiden lag het gebroken land en water met zijne vele verwikkelde baaien duidelijk als op eene landkaart voor ons.