Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 oktober 2025
De echte geestdrift vinden wij in de eerste plaats in onzen Heiland zelf, als Hij tot Maria spreekt: »Wist gij niet, dat ik moest zijn in de dingen mijns Vaders!« Dat is het heilige »moeten«, dat Hem gedragen en voortgedreven heeft al de dagen zijns levens; waardoor Hij in staat is geweest weerstand te bieden aan al de levensstormen, die boven zijn heilig hoofd zouden losbarsten.
Er is een werk, dat bij voorkeur den naam draagt van Christelijk werk. Daartoe behooren 't uit- en inwendig zendingswerk, de arbeid onder al 't verlorene, 't gaan in de heggen, en sloppen, 't bezoeken der gevangenen, enz. Wanneer een gemeente deze werken niet heeft, zegt de Heiland van haar: »Gij hebt den naam, dat gij leeft; maar gij zijt dood!"
Het bronzen crucifix van het hoogaltaar is van het volgende jaar, 1603, en een van de beroemdste werken van den laatsten grooten beeldhouwer der Renaissance. Het hoofd van den Heiland is op de borst gezonken; de oogen zijn gesloten; het lichaam schijnt onder zijn eigen zwaarte te bezwijken.
De deuren van Ghiberti hadden acht- of tienmaal meer tijd gevorderd: daar is dan ook een zeer merkbaar verschil van uitvoering tusschen de beide werken. De drie deuren zijn in twintig vakken verdeeld, waarop het leven van de Madonna en dat van den Heiland in tafreelen is voorgesteld.
De mensch die geheel buiten den zondaar staat kan hem niet werkelijk helpen. Slechts hij die zijn bewustzijn kan vereenigen met dat van den zondaar kan geven wat noodig is. Daarom wordt zulk een mensch terecht een Heiland der wereld genoemd.
Veler toekomst-verwachting gaat op in de woorden van de XII artikelen: »van waar Hij komen zal om te oordeelen de levenden en de dooden.« Dat is dan alles, wat er overgeschoten is van de paroesie-verwachting der eerste Gemeente. Men verwacht niet meer den Koning, den Heiland maar den Rechter. Men gaat Hem niet meer met blijdschap te gemoet, maar wacht sidderende op Hem.
Ben ik omringd van onbekenden, God, die mijn roem is, kent mij toch! Mijn Heiland neemt mij in Zijn hoede, 't Is of mijn ziel Zijn aanschijn ziet, En 'k hoor Zijn stem: "Wees wel te moede! "Uw Vader, kind! vergeet u niet!" Als eens mijn uurtjen komen zal, En ik van de aard moet scheiden, Wil Gij dan in het schaduwdal, O Jezus! mij geleiden. 'k Beveel in Uwe hand mijn geest, En volg, o Heer!
Maar waarom zegt gij, dat hij in armoede zal komen? Esther, geef mij de profetie van Zacharia. Luister, meester: Verheug u zeer, gij dochter Zions, zie, uw Koning komt, rechtvaardig, en hij is een Heiland; arm en rijdende op eenen ezel, en op een veulen, een jong der ezelinnen. Ben-Hur wendde de blik af. Wat ziet gij? vraagde Simonides. Rome, antwoordde hij somber. Ik zie Rome met hare legioenen.
Een duidelijker verklaring van de uitverkiezing dan door den Heiland in Johannes 15 gegeven wordt, vind ik nergens in de Schrift. Reeds de opklimming in dit hoofdstuk is zoo schoon. Eerst spreekt de Heer van ranken, dan van discipelen, vs. 8, vervolgens van vrienden, vs. 14, en eindelijk van uitverkoornen, vs. 16. De Heer begint niet met de uitverkiezing, maar eindigt er mee.
En vol vertrouwen in wat de menschheid ging baren, zeiden wij tegen elkaar: »Waarlijk, zij zijn de apostelen; waarlijk, tusschen hen in staat, voor anderen nog onzichtbaar, de nieuwe Heiland, het Communisme, blaast hen zijn geest in en sterkt hen met zijn kracht«.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek