United States or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het vreemde doen van 't Geluw Meuleken was haar al een heelen tijd verdacht voorgekomen en daar kon wel iets van aan zijn. Toch begreep ze 't niet goed en twijfelde nog. "Ha moar, moeder, 't es uit! Ze'n kijken al sedert verscheide weken noar mallekoar nie mier omme!" riep zij angstig en verbaasd. "Hawèl joa, 't es precies doarmee dat 't uitgekomen es!" hijgde moeder van Dalen.
En dan weer tot Fons, op den toon waarmee hij een schotel in een restaurant zou bestellen: Hawèl, menier Alfons, veur mij op deze muur 'n wildezwijnenjacht ne woar? in nen donkeren bosch mee veel kreupelheit en dikke, bruine beumstammen; en, op den anderen muur mijnen automobiel, mee ik aan de volant en de chauffeur nevens mij, binst da we de dreve van 't kastiel oprijen. Hedde 't goe verstoan?
Toen zij buiten het Begijnhof kwamen ontwaarden zij dadelijk Vaprijsken en La, die langzaam in de drukke straat vóór de winkelramen op en neer wandelden. Alfons floot op zijn vingers en dadelijk keerden zij zich om en kwamen naar hen toe. "Hawel, hoe hé 't geweest! Hé z' ulder'n stik van twintig fran gegeên?" schertste Vaprijsken.
Zij trokken naar 't Huis van Commercie, waar 't Kuipken, landerig en norsch, eenzaam-pijprookend in de ongezellige gelagkamer zat. Hawèl, ontvanger, wa zegt-e nou van de jonge treiwers? We zijn d'r doar bij geweest. Alles es goed, zille!" Zwijg moar, zwijg moar!" bromde 't Kuipken bevend. "'K zegge dat 't 'n schande es! dat 't deur de wet zoe moese verboón worden!"
Woord Van De Dag