Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Indien het uw Harry was, moeder, of uw Willie, die u morgenochtend door een barbaarschen slavenhandelaar zou ontrukt worden indien ge den man hadt gezien, en gehoord had dat de papieren geteekend en overgegeven waren, en gij niet meer tijd hadt om te vluchten dan van middernacht tot aan den ochtend hoe snel zoudt gij dan kunnen gaan?
Het was een onwillekeurige aandrang om te vluchten. Geweten en lafheid is heusch precies het zelfde, Basil. Geweten is maar de naam, die de firma in den handel aanneemt. Dat is het eenige verschil. Daar geloof ik niets van, Harry, en jij ook niet. In ieder geval, wat er mij ook toe dwong misschien een soort trots, want ik was vroeger heel trotsch dit is zeker: ik probeerde de deur uit te gaan.
Liefste Rose, nog één!« riep Harry en wierp zich voor haar op de knieën. »Als ik minder minder gelukkig was geweest, zou de wereld zeggen als mijn bestemming een effen, eenvoudig leven was geweest als ik ziek, arm, ongelukkig was geweest, zou je je dan van mij afgewend hebben? Of komt deze overweging daaruit voort, dat ik misschien aanspraak zal mogen maken op eer en rijkdom?«
De man keerde terug naar het huis. Wat kunnen vrouwen toch gewaagde dingen doen! lachte Lord Henry. Het is een van haar kwaliteiten, die ik het meest bewonder ... Een vrouw zal met den eersten den besten man flirten, zoolang er maar iemand is, die er op let. En wat kan jij gewaagde dingen zeggen, Harry. Op het oogenblik ben je glad mis.
Sybil Vane te trouwen! riep Lord Henry opstaande en hem in stomme verbazing aanziende. Maar beste jongen. Ja, Harry, ik weet wat je zeggen wil. Iets leelijks over het huwelijk, natuurlijk. Zeg het maar niet. Zeg nooit meer zoo iets tegen mij. Twee dagen geleden vroeg ik Sybil Vane mijn vrouw te worden. Ik wil mijn woord niet verbreken. Zij zal het worden!
Er was één toeschouwster, die nog lang, nadat het rijtuig mijlen ver weg was, haar oogen gericht hield op de plek, waar het was verdwenen; want achter het witte gordijn, dat haar, toen Harry naar het raam opkeek, verborgen had, zat Rose. »Hij schijnt vroolijk en gelukkig,« zeide zij eindelijk. »Ik vreesde, dat hij anders zou zijn. Ik vergiste me. Daar ben ik heel, heel blij om.«
Daarna krijgen we twee jaren lang van het Moboekoedal geen berichten meer, tot het tochtje van den Reverend A. B. Fisher en zijn echtgenoote, die in Januari 1903 het punt bereikten, tot waar Sir Harry Johnston was doorgedrongen. Het aardrijkskundig tijdschrift "Globus" gaf in het jaar 1904 een kort bericht over een bestijging van den Roewenzori, door Dr.
Sommige menschen beweren dat het voorbeeld 't eerst door Harry Maylie in een donkere kamer ernaast gegeven was, maar de meest geloofwaardige autoriteiten verklaren dit kortweg voor een schandaal, daar hij jong was en geestelijke. »Oliver, kindlief,« zeide mevrouw Maylie, »waar ben je geweest en waarom kijk je zoo verdrietig? De tranen loopen nu zelfs langs je gezicht. Wat scheelt er aan?«
Je hebt mij mezelven verklaard, Harry, fluisterde hij mat, met een zucht van verlossing. Ik voelde wel alles wat je zei, maar toch was ik er bang voor en ik begreep mijzelven niet. Wat ken je mij toch goed. Maar we zullen niet meer spreken, over wat er gebeurd is. Het is een wondermooie ondervinding geweest. Dat is alles. Zoû het leven nog iets voor mij in hebben, zoo mooi als dit?
Ik geloof niet, dat er iets onbekends voor mij is, zei Lord Harry, met een moede uitdrukking in zijne oogen; maar ik ben altijd klaar voor een nieuwe emotie. Hoewel ik niet geloof, dat er nog zoo iets voor mij is weggelegd. Maar je mooi vriendinnetje kan mij misschien interesseeren. Ik zie graag goed acteeren. Dat is veel reëeler dan het leven. Kom, laat ons nu gaan. Dorian, ga jij met mij meê.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek