Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Harry, zeide Basil Hallward, hem recht in de oogen ziende; een portret, dat met gevoel is geschilderd, is een beeld van den artist, niet van hem, die er voor gezeten heeft. Het model is louter toeval en bij-omstandigheid. D
"Zij exploiteeren uwe teederheid van consciëntie, Francis!" sprak ik, terwijl ik naast haar plaats nam op de rustieke bank. "Zoo is het Leo! Gij hebt laatst gehoord hoe jammerlijk die arme Harry Blount is omgekomen.
Ik wist, dat ik stond tegenover iemand, wiens persoonlijkheid alleen al zóó een charme was, dat, als ik mij niet tegen ze verzette, mijn geheele natuur, mijn ziel, mijn kunst zelfs zich in ze zoû oplossen. Ik wilde geen invloed van buiten op mijn leven. Je weet, Harry, hoe onafhankelijk ik van natuur ben. Ik ben altijd mijn eigen baas geweest; ten minste: tot ik Dorian Gray ontmoette.
Sir Harry zegt mij, dat de sultan mij onlangs heeft gezien en naar den nieuwen Europeaan geïnformeerd heeft bij den minister van buitenlandsche zaken, die mij, dank zij een aanbevelingsbrief van onzen gezant, vrijheer van Mentzingen in Tanger, reeds kende. Z.M. had nu bevolen, dat ik aan hem voorgesteld zou worden.
Daar had ik een kort onderhoud met den vorst, waarbij Sir Harry Maclean als tolk optrad. Het was een ongedwongen praatje, dat op aardrijks- en staatkundig gebied bleef. Ik maakte mijn verontschuldigingen over mijn niet-groeten, en het trof mij, hoe eenvoudig en waardig het optreden van den sultan was.
Als ik mijn oogen sluit, hoor ik ze, en ze zeggen ieder iets verschillends. Ik weet niet welke ik volgen moet. Waarom zoû ik niet van haar houden! Harry, ik heb haar lief. Zij is alles voor mij. Avond aan avond zie ik haar spelen. Den eenen avond is zij Rosalind en den volgenden Imogen.
"Verschooning, Mijnheer, ik zocht naar Harry," en het kind sprong naar haar toe en liet haar zijn buit zien, dien hij in een slip van zijn rokje had gedaan. "Neem hem dan maar mede," zeide Mr. Shelby, en zij ging haastig heen met het kind op den arm. "Bij Jupiter, dat is goede waar!" zeide de handelaar, den ander met opgetogenheid aanziende.
Ik vrees, dat het Harry niet is, Mr. Gray, antwoordde een hooge stem. Hij wendde zich om, stond op. O pardon, ik dacht ... U dacht, dat het mijn man was. Het is maar zijn vrouw. Ik zal mijzelve maar voorstellen. Ik ken u heel goed door uw portretten. Ik geloof, dat mijn man er zeventien van heeft. Zeventien, Lady Henry? Nu, achttien dan. En ik zag u laatst met hem in de opera.
Lord Henry lag achterover en zag naar hem met half gesloten oogen. Dorian, vroeg hij na een stilte; welk nut heeft de mensch of hij de geheele wereld wint en ... hoe was het ook weêr ... zijn eigen ziel verliest? De muziek vervalschte en Dorian schrikte op en staarde zijn vriend ontzet aan. Waarom vraag je me dat, Harry?
»U bent hard, moeder,« zeide Harry. »Beschouwt u mij als een jongen, die zijn eigen innerlijk niet kent en zich vergist in den drang van zijn eigen hart?«
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek