Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 oktober 2025
Als de juffrouw d'r niet van gesproken had dan zouwen we gezwegen hebben, maar in stilte jawel vrouw, waarheid bovenal ziet u, in stilte heeft menheer Van Hake...." Vrouw Krul, die op Jacoba's gelaat iets zag voorbijgaan 'twelk ze voor een teeken van bijzondere goedkeuring hield, valt haar man in de rede.
Terwijl het meisje nu met den arm op de toonbank geleund de werkzaamheden van den provisor gadeslaat, verzuimt ze de gelegenheid niet om de zaak van haar goeden dokter in het verschoonendste daglicht te plaatsen, en brengt Van Hake daardoor tevens geheel op de hoogte van 'tgeen er gebeurde, ofschoon hij reeds eenigszins door dien tweeden afgezant van De Schebbelaar was ingelicht.
Ik dacht maar dat het iemands sterven verlichten kon, wanneer hij de zorg aan zijn jeugd besteed, nog in 't laatst zoo krachtig gewaardeerd zag." Een half uur later zat de oude generaal aan het sterfbed van zijn pleegzoon. Mevrouw Van Hake heeft het reeds gezegd: 't kon iemand soms te machtig worden.
"O nee, volstrekt niet menheer Van Hake," zegt Jacoba: "papa heeft gelijk; 's morgens moet ik me nog wat rustig houden, want ik wil in 't vervolg 's morgens wat heel vroeg opstaan en wandelingen maken. Goeden avond! Mijn groeten aan mevrouw uw mama. en ook aan...." "Waar of Willem blijft!" valt Van Barneveld in met krachtige stem: "Ik heb tweemaal gescheld; de oude wordt langzaam."
Thomas Van Hake gelooft dat hij wel een groote domoor zou moeten zijn, als hij mis heeft gezien; en vurig hoopt hij dat Louises gang naar het doktershuis gezegend zal wezen. "Zoo, is dát nu de zaak Louisje-lief?" zegt Eva met kwalijk bedekten spijt: "Meenen sommige menschen dat ik den goeden dokter aanzet om hooger te vliegen dan wij kunnen ik gebruik je eigen woorden, je hoort het.
't Is hem onmogelijk om een woord te spreken, nu hij de trillende broederhand vat die hem werd toegestoken, terwijl die afgetobde blauwe oogen hem zoo onverklaarbaar gevoelvol aanstaren. "Papa ook;" herneemt August: "Brave man! Hier blijven allebei Mevrouw Van Hake.... Virginie!" zegt hij weer luider. "Och Philip, roep je vrouw; hij wil haar zien;" zegt Eva snel: O hoe helder spreekt hij nu.
En menheer van Hake rende daar de hei op, alsof er geen eenzaamheid en geen nacht en geen gevaar in de wereld was. "Ben jij bang?" roept Toon die Bus ziet achterblijven. "Bang! nee nee, volstrekt niet." Maar, Bus was dubbel bang, én voor zich zelf, én voor zijn goeden meester. Een vreeselijk wolkenheer heeft nogmaals hemel en aarde in een nacht gehuld, zwarter dan het gesloten graf.
Toen dokter Helmond en zijn vrouw waren thuis gekomen, en mevrouw Van Hake nog eens even naar den welstand van juffrouw Van Barneveld kwam vragen, om meteen zoo ongemerkt te zien of ze Eva ook in 't een of ander behulpzaam kon wezen, toen bespeurde zij al spoedig dat het bezoek op De Zonsberg de jonge echtgenooten niet vroolijk gestemd had.
Groet mijn zusje met een kus. Vaarwel! Uw stervende August." Onder 't schrijven heeft mevrouw Van Hake op een schier gebiedenden wenk van Philip den volzin weggelaten, dien August er bij gedicteerd had: "Vergeef ook den trouwen Philip; zijn vrouw is zijn leven en kroon!" Neen neen! Philips oogen hebben gefonkeld: Dat nooit; dat in der eeuwigheid niet!
"Thomas," zegt mevrouw Van Hake terwijl ze gedurig met groote moeite haar aandoening bedwingt: "ik ben tegen onzen trouwsten vriend niet opgewassen. Zeg jij eens jongen, dat we vast, vast besloten hadden...." "Ja dokter, 't kan niet anders. Moe is er nu overheen. Niewaar moe? U die tegenwoordig zooveel tot uw last hebt, u mogen wij verder niet bezwaren. Nee dokter, zeker niet!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek