Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 oktober 2025
"Niets anders dan wat ik gisteravond hoorde van den kleinen Marvédie, het zoontje van Touraine, den barbier." "Wat zei hij van duivenpastei?" vraagt de schilder, wiens vreemde wijze van doen Guy's aandacht trekt. "Spreek op, spoedig ons leven kan er van afhangen!" "Alleen dit," zegt de Engelschman, "dat hij zooveel duivenpastei van u kreeg.
"Gij moet blijven, totdat wij de zaak geregeld hebben en ik u orders voor de goederen heb gegeven", en hij duwt Chester haastig in een klein spreekkamertje naast het particulier kantoor, mompelend: "Een mooie geschiedenis in handen van een verloopen sujet een ellendigen dronkaard, een speler. Hoe red ik mij daar nog weer uit!" En Guy's hart begint nog sneller te kloppen.
In tegenstelling met het schilderstuk op den ezel, is dit altaarstuk geschetst op een parelgrijzen achtergrond, de Madonna is de eenige afgewerkte figuur, de beeltenis van Guy's beminde.
Daarna Guy's arm loslatend en den jongen officier terzijde nemend, die in gebogen houding met ongedekten hoofde voor haar staat, fluistert zij hem in het Spaansch iets toe. Een gedeelte van het antwoord van den vaandrig bereikt Guy's oor. "Neen, Excellentissima, hij is nog niet van Brussel aangekomen." "Dan zal papa zich niet bezorgd over mij maken," zegt de dame snel.
"Maar toch mijn Guido," fluistert de schilder, en de levendige Fransche Vlaming slaat zijn armen om Guy's hals en geeft hem naar 's lands wijs twee hartelijke zoenen, op iedere wang één. "Is uw factotum hier?" vraagt de Engelschman een weinig brusk, want hij is niet gesteld op zulk een teedere begroeting. "O, ik heb Achille vandaag vrijaf gegeven. Hij is beneden bij zijn familie," zegt Oliver.
En als zij den Engelschman daarbij aankijkt, kleurt zij tot achter de ooren, en als antwoord begint Guy's hart sneller te kloppen, als hij bespeurt, wat er in het meisje omgaat. "Ik ben blij, dat gij zooveel van mij weet," zegt hij lachend. "Blij dat, hetgeen gij te weten zijt gekomen, u niet mishaagt."
Dit trekt dadelijk Guy's aandacht, als hij een onderzoekenden blik in het rond werpt, alvorens zijn komst aan te kondigen door, volgens het gebruik van die dagen, in de handen te klappen. Als hij nauwkeuriger uitkijkt, ontdekt hij een witte japon. Zijn hart begint sneller te kloppen, zijn liefde zegt hem, dat zij het is, die hij eens in zijn armen hield. Bij de haag staat een populier.
En hij mompelt plotseling: "Bij den hemel, misschien is het nu gekomen!" En zoo is het, ofschoon niet, zooals Antony vreest, want de kleine vaandrig De Busaco komt parmantig de deur binnen, werpt een onderzoekenden blik door de kamer en stapt op den Engelschman toe. "Ik zoek u," zegt hij, terwijl Guy's hand naar den dolk in zijn wambuis tast.
Virginia vindt ook, dat de menschen zoo akelig kwaadsprekend zijn. "'t Is eigenlijk niet meer dan onze plicht," zegt ze, "om ons zelf te gaan overtuigen of die praatjes waar zijn," en zij stemt dus gaarne in Guy's voorstel toe.
Doch nu wordt Guy's aandacht afgeleid van het drinkend zestal naast hem. De waard komt namelijk nederig buigend naar hem toe en zegt: "Senor capitan, uw bed is klaar, de lakens zijn schoon, niemand heeft er de laatste drie dagen in geslapen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek