United States or Syria ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het brein mestte zich met zijn eigen voedsel, en de verbeelding, grotesk van angst, draaide en wrong zich als een levend wezen in marteling, sprong als een hansworst, en grijnsde achter beweegbare maskers. Toen, op eens, stond de tijd stil voor hem.

"God." "Het is een nieuwe naam op Viti Levoe", grijnsde de Boeli. "Van welke eilanden, dorpen, of bergpassen is hij het opperhoofd?" "Hij is het opperhoofd van alle landen, alle dorpen, alle bergpassen," antwoordde John Starhurst plechtig. "Hij is de Heer van hemel en aarde, en ik ben gekomen om u Zijn woord te brengen." "Heeft hij walvischtanden gestuurd?" was de onbeschaamde vraag.

Zij zetten zich op den grond, begonnen, onder het kauwen van hun betel, bamboes-stengels te vlechten, en zagen nauwkeurig toe hoe de timmerman zijn palen insloeg en zijn planken spijkerde. "Goed gebouwd tien dollars, grijnsde Ho-Ling, zoodra de eerste barak onder dak was. Ik zal ze allen in een oogwenk voor u klaar maken, zei de timmerman, het geld in zijn zak stekende.

"Och, Juffrouw, die gemeene negers kunnen dat niet zeggen, zij weten van geen tijd," zeide Jane nu weder. "Zij weten niet wat een jaar is, of hoe oud zij zijn." "Hebt gij nooit iets van God gehoord, Topsy?" Het kind keek verbijsterd, maar grijnsde volgens gewoonte. "Weet gij niet wie uw maker is?" "Niemand, zooveel ik weet," antwoordde het meisje met een lach.

'Och kom! geloof je mij niet, beste jongen, omdat ik een mensch ben? en wat ben je zelf dan wel voor bizonders? 'O Pluizer, ben ik ook een mensch? 'Wat dacht je! een elf? Elfen worden niet verliefd. En Pluizer ging vlak voor Johannes zitten, de beenen onder zich gekruist en grijnsde hem strak aan.

En naar de namen van de zee en van het zaad en van het vuur vroeg hij den dwerg. Toen hij hem al deze dingen had gevraagd, en Weetal op alles had geantwoord, vol ijver en vreugde, en verwaand op zijn wijsheid, keek Thonarr tersluiks naar het Oosten, toen weer naar den dwerg. In het Oosten was het nog donker en Weetals gezicht grijnsde van genot.

Een anderen keer zat hij te huilen zonder de minste stoornis te veroorzaken met de tranen stroomend langs zijn gezicht en een zenuwachtig snikken in zijn keel. Dan weêr grijnsde hij voor zichzelf als een idioot en trok gezichten. Meer dan eens werd hij de kerk uitgestuurd naar zijn cel, en natuurlijk kreeg hij voortdurend straf.

Maar de dwerg, die hem bevrijd had, zei met de grootste kalmte tegen Caesar: "Als jij zoo eerlijk bent, als je er uitziet, kun je toch niet een goeden vogel willen dwingen, om hier te zitten, en andere in hun ongeluk te lokken." Toen Caesar dat hoorde, grijnsde hij akelig met de bovenlip. Maar een oogenblik later liet hij Jarro los. "Vlieg maar weg, Jarro," zei hij.

Bovendien is de opium daar beter. Vrij wel hetzelfde. Ik vind die andere beter. Ga meê wat drinken. Ik moet iets hebben. Ik wil niets hebben, mompelde de jonge man. Kom! Singleton stond lusteloos op en volgde Dorian naar de toonbank. Een kleurling, met een gescheurden tulband, in een vuilen ulster, grijnsde hem een groet toe, terwijl hij een flesch brandy en twee glazen toeschoof.

En dan mag je nog van geluk spreken dat je zoo schappelijk behandeld wordt." "Mijnheer, dat is het kantoor voor mij als ontvanger van de Eem- en havengelden; daar heb ik geen beschikking over." "Dat hoeft ook niet, vrome kwezel!" grijnsde de andere soldaat. "Wij beschikken er over en dat is voor jou voldoende." "Mijnheer; ik mag wezenlijk niet...."