United States or Réunion ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Hoe oud ben je?" "Veertien in December..." "Leven je vader en moeder nog?" "Vader is dood"... "Waaran is-ie gestorven?" "Weet ik niet"... "Is je moeder gezond?" ... "Ze was gister verkouën"... Het doezelig November-licht scheen rustig in de kliniek-zaal. Sterk-verlicht stond het ijzeren bed met het meisje, omringd door de studenten.
'En fijn avondje gister....!?" Van Male werpt turf en hout op den haard; gaat naar een buffetkastje, krijgt het bedoelde citroenbitter met twee glaasjes, schenkt in, en zich daarna met den voogd bij het vuur zettende zegt hij, in antwoord op de laatste vraag: "Dat zou ik meenen; 't was er heerlijk!"
En overal in de stad zijn bekendmakingen aangeplakt, vol van allerlei dreigementen: Vooreerst, dat er een commissie benoemd is om de aanstookers en medeplichtigen bij de relletjes van gister, op te sporen en te vonnissen. Verder zal er huiszoeking gedaan worden, staat er, in alle wijken, waar de lui oproerig geweest zijn; en alle verzamelingen van tien personen zijn streng verboden.
Dobbert niet uw verscheurde ziel tusschen de wereldberoemde verdiensten van Nietigheid A en Onbeduidendheid B? En hebt ge niet uw dure tranen noodig voor ernstiger zaken dan ... maar wat hoef ik méér te zeggen! Was er niet gister slapte op de beurs, en dreigde niet ietwat overvoer de koffimarkt met daling?
Gister nog zoud-i zich veel moeite hebben getroost om 'n wezenlyken koning te zien te krygen zeker om te weten of zoo'n wezen op Macbeth, Arthur en King Lear gelykt maar nu... och, hy gaf er zoo weinig om. Juist wilde hy heengaan, toen de koetsiers zich oprichtten en in 't styve postuur zetten, dat hun door Heeren, Vrouwen en traditie schynt voorgeschreven tot verhooging van de deftigheid.
"Army," zeide zij, "volg mij spoedig! Ik moet aanstonds naar mama, en ik heb het druk," en zij sloeg den naasten weg naar het slot in. Hij volgde haar langzaam, diep beschaamd. Hij had haar gister op haar geboortedag niet eens een kleinigheid geschonken, en heden gaf zij hem blijmoedig al hare bespaarde penningen.
Maar in zijn eerste gewaarworden lonkte hij over den schouder naar den witten hoop nevens zich en als het daar allemaal nog was zooals gister, kreeg hij goeste om stil in zijnen polk te blijven liggen en voort te soezen.
't Ongeluk zette niet dadelijk in althans mevrouw sliep, 't hoofd op den ballastzak van 'r verhavende machine. Met 't pessimisme der on-uitgeslapenheid, keek-ie 't plateau af, dat er inderdaad onsmakelijk uit zag. De planken, groenig beslagen, in de voegen verweerd, hadden bergen en dalen van wat 'r vróéger, gister nog gehuisd had.
Gister in "Polen", heden in "de gekroonde Jeneverbes"... daar gesmeten, hier vechtend, in beiden door 't een-of-ander geperst... 't is te veel! Maar hy w
"Wat dacht je gister toen 'k je zoende?" "Dat von 'k lekker." "De komme in me eene hand ware haast gevallen." "Goed dad-ze nièt gevalle zijn voor de slag dan had 't zoo kort geduurd".... "Ja zoo kort," zei hij, hijgend 'r handen knijpend, zich bedwingend om dien mond met de witte, kwellende tandjes niet woest te grijpen. "Je was bang om me eerder te zoene"...
Woord Van De Dag