Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Maar wat misschien nog meer bijdroeg tot haar frissche gelaatskleur, was, zooals Inesilla mij vertelde, een fontenel, die ze aan ieder been had. Op welke wijze de kanunnik behandeld werd toen hij ziek was; wat er het gevolg van was en wat hij bij testament aan Gil Blas naliet.
"Die kleinoodiën schijnen heel mooi te zijn," zei hij na ze nauwkeurig te hebben bekeken, "en als men er dan nog den zilveren kandelaar bijtelt, dien Gil Blas vasthoudt, dan geloof ik dat men mijn getrouwheid wel aan het wankelen zou kunnen brengen."
Hij zei: "Mijnheer Gil Blas, ge ziet een van uw oude vrienden voor u. Ik ben don André de Tordesillas, die met u samenwoonde in Granada, in dienst was van den aartsbisschop en op uw voorspraak een zending kreeg naar Mexico.
"Als je dat niet begrijpt, kan ik het je niet uitleggen," zei Cécile boos. "Je hebt je heel onbehoorlijk en coquet aangesteld. Sta daar nu maar niet zoo dom te kijken, maar maak liever voort. Denk er aan dat jij het eerst opkomen moet en dus ook het eerst klaar moet zijn. Speel nu als 't je blieft een beetje goed en spreek duidelijk, maar gil en lach niet zoo onbeschaafd." Elsje antwoordde niet.
"Ik denk dames," vervolgt Kartenglimp met een naren lach, "dat de kapitein dat glas niet wil drinken, omdat hij misschien tegenwoordig tot het korps der afschaffers behoort, hahihaha! hahihaha!" Maar God, wat is dat? Hoor, wat snerpt daar als een gil door de ruime Oranje-zaal? Wat vliegt daar op en scheurt dien valschen lach vaneen?
Mijn moeder zei: "Hier is Gil Blas, je zoon, die je vergiffenis vraagt voor het verdriet, dat hij je heeft aangedaan en om je zegen smeekt." Bij die woorden opende mijn vader zijn oogen, hij vestigde die op mij en merkte aan mijn droefheid, dat ik zeer getroffen was door zijn verlies. Hij wilde spreken, maar had er de kracht niet toe.
Rolando deed spoedig mijn vrees verdwijnen. Hij trad een bekende herberg binnen en ik volgde hem. Hij vroeg den besten wijn en zeide voor ons beiden een diner klaar te maken. Wij gingen intusschen een kamer binnen, waar wij alleen waren en waar hij mij aldus aansprak: "Gil Blas, gij zult wel verwonderd zijn hier uw ouden commandant te zien en nog meer wanneer ik je alles verteld zal hebben.
En wij zeggen, veel mooier: "de terzijdes maken schoonheid in een tooneelstuk." Let goed op dat maken schoonheid Voel je daar al het schitterende, fijngevoelige, lieve van?" "Loop heen, Fabricius, met je bevallige taal!" riep ik en hij antwoordde mij met de woorden van den aartsbisschop: "Vaarwel, mijnheer Gil Blas, ik wensch u een beetje meer smaak toe."
Bovendien was hij zeer net gekleed. Ik zei bij mezelf: "Bedrieg ik mij niet? Is dat nu de zoon van den barbier Nunez? Misschien is hij een jong edelman, die toevallig op hem gelijkt." Maar mijn twijfel was niet van langen duur. Hij had ook mij herkend, kwam naar mij toe, nam mij bij de hand en bracht mij uit het gewoel van de menschen. "Mijn waarde Gil Blas, ik ben verrukt je weer te zien.
Wij kunnen hem de zaken altijd zoo voorpraten, als wij dat zelf willen en wij geven hem alleen dan een getrouw verslag wanneer wij geen belang erbij hebben hem een valsch te geven." Afloop van het avontuur van den teruggevonden ring. Gil Blas laat de geneeskunde varen en gaat uit Valladolid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek