Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 november 2025
Mijnheer Chabre, die weer nieuwen moed kreeg, vroeg op levendigen toon: "Oesters, dokter? Gelooft gij dat oesters......?" "Zeer zeker. Men heeft dit middel zien slagen. Luister wel, alle dagen oesters, mosselen, garnalen, krabben, zelfs kreeften". En, op het oogenblik dat hij wegging, voegde hij er, reeds op den drempel staande, bij: "Gij moet u niet gaan begraven.
Wanneer je nu die menschen laat weggaan, zal ik er den gouverneur nader over schrijven en vragen of ik den toegang weer, evenals vroeger, mag vergunnen." "Indien de burgemeester mij bewijzen wil dat de gouverneur dat geschreven heeft, zal ik aan zijn verzoek voldoen." "Dus je gelooft me niet!" riep de burgemeester toornig, maar voltooide den zin niet, keerde zich om en ging weg.
Nu komt zijn moeder bij hem. "Kom mee," zegt ze. "Zie eens hoe Palermo schittert van licht, 't moet zeker een koning zijn, die heden verwacht wordt. Kom mee om Palermo te zien." Hij denkt na. Neen, hij gelooft niet dat de koning Palermo heden bezoekt. Maar hij waagt het niet iets anders te denken, nu niemand, zelfs niet zijn moeder.... Opeens schreeuwen allen op de stoomboot luid.
De plaats waar Jezus zijn kinderjaren doorbracht en gewerkt heeft, bezit natuurlijk tal van historische herinneringen en men kan gerust zeggen, dat op elk plekje, waar men maar gelooft, dat Jezus Zijn voet heeft gezet, nu een kerk of een klooster staat, aan een of andere godsdienstige sekte toebehoorende.
"Pencroff," antwoordde de ingenieur, terwijl hij zijn hand op den schouder van den zeeman legde, "wanneer u of dit kind, dat het toeval tot onzen zoon gemaakt heeft, een ongeluk overkwam, gelooft gij dat wij er ons ooit over zouden troosten?" "Mijnheer Cyrus," antwoordde Pencroff vol vertrouwen, "wij zullen u dat verdriet niet berokkenen.
Wat u betreft, handel zooals gij het goedvindt: ik schrijf u geene wetten voor; maar zoo gij mij gelooft, en er eenigszins prijs op stelt om mij genoegen te geven, zult gij hedenavond niet naar stad gaan; integendeel stel ik u voor tot mijnent te vernachten: en zoo gij de eenvoudige huisvesting voor lief nemen wilt, welke een eenvoudige boerenwoning u kan verschaffen, zal ik mij aan u verplicht rekenen."
"Ik zou u nu alleen willen vragen, mijnheer, of u eenige verklaring weet te geven over het verdwijnen van uw zoon?" "Neen, mijnheer, in het geheel niet." "Wil mij niet kwalijk nemen, wanneer ik zaken aanroer, die voor u pijnlijk zijn, maar er zit niet anders op. Gelooft u, dat de hertogin iets met de zaak te maken heeft?" De staatsman aarzelde een oogenblik.
Zeker is het, dat bij primitieve volkeren de suggestie zulk eene onweerstaanbare uitwerking heeft, dat menigeen, zoodra hij gelooft betooverd te worden, door de bloote angst ziek wordt en wegkwijnt.
"Neen maar, dat ge niets begrijpt, donna Elisa, dat ge niets begrijpt! Ik zeg u immers, dat ik niet van u wil gaan. Ik heb iets anders gedacht." "Wat hebt ge bedacht?" vroeg zij treurig. "Wat gelooft ge dat ik gedaan heb, terwijl ik daar op de trap zat, donna Elisa? Ik droomde. Ik droomde, dat ik weg wilde loopen.
Wat gelooft toch eigenlijk een »ongeloovige«? Als gij het hem vraagt, dan zegt hij waarschijnlijk, precies als mijn zeeuwsche meneer in den trein: »ik geloof heelemaal niets!« Want hij wil zijn geloof voor wetenschap laten doorgaan. Maar dat gelukt hem niet. Zijn ongeloof is ook een geloof. Hier hebt gij artikel I van zijn geloofsbelijdenis.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek