Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 mei 2025
Luid gekerm weerklonk. Osko, worden wij u te zwaar? vroeg ik. Zoo langzamerhand, ja. Dan willen wij wat uitrusten; wij hebben geen haast. Toen ik weer op den grond zat en de anderen bij mij stonden, zeide Halef: Ja, Sihdi, zulke verzoeken kan men niet afslaan. Hebt gij raak geschoten? Tweemaal. De slager schijnt dood te zijn.
In het huis klonk nog gekerm en geschreeuw en de Kenjaoe's onder de woning beijverden zich, de ongelukkigen, die volmaakt weerloos waren, met lanssteken af te maken. Tenslotte stormden een paar aanvallers de ladders op en betraden het huis om in de lawangs hun bloedig bedrijf te voltooien. In een oogwenk was alles afgeloopen en onmiddellijk daarop werden alle slachtoffers gesneld.
Hoor! de wapenkreten de schok der zwaarden tegen de schilden het gekerm der snevenden! Heere, hoe doet gij de heidenen vallen gelijk halmen onder de sikkel, opdat uw woord te spoediger zegeviere over hen allen!"
Hij leefde rustig in zijn schuilplaats; maar op zekeren dag hoorde hij van alle kanten te gelijk geschreeuw en gekerm. Het schijnt, dat het water gezakt was, zoo geducht gezakt, dat alles, wat in het water leeft, radeloos begon te worden. Hij had sedert lang reeds bemerkt, dat het water schaars werd; maar hij had evenals de anderen gedaan, hij had gehoopt, dat alles zich vanzelf wel zou schikken.
Op dezen, op dezen slechts konden zij richting nemen. Beiden hoorden ze andermaal en thans zeer dicht bij. In weerwil van de duisternis, die al meer en meer inviel, zou het niet onmogelijk zijn de plek te bereiken, waar dat gekerm geslaakt werd. Plotseling weerklonk een nog pijnlijker kreet. Men kon zich omtrent de richting, die gevolgd moest worden, niet vergissen.
De beide jonkvrouwen, in de gedachte dat Robrechts leven kon bedreigd zijn, wilden hem wederhouden; maar roepend dat het niet op zulk gevaarvol oogenblik was dat hij de vervulling van zijnen plicht zou verzaken, rukte hij zich los uit hunne armen en verliet de zaal, ondanks hun gekerm.
"Een enkel jaar!" zoo riep hij. "Laat mij nog een jaar van de wereld genieten." Nadat hij dit had gesmeekt, schreed de gestalte verder, en de knaap volgde. Wat was het vonnis geweest? Het gekerm der dooden was opgehouden, en als de gedaante aan een venster klopte, volgde de geroepene. Eindelijk kwamen ze allen bij het schip, en hun namen werden gefluisterd. De naam van den man was er niet bij.
In Middeleeuwsche volksboeken vindt men deze, heden nog geldende, weerregels: Oostenwind op 1 Januari brengt ziekte onder het vee; Westenwind brengt sterfte onder de koningen; Zuidenwind brengt besmettelijke ziekten onder de menschen; Noordenwind brengt een vruchtbaar jaar. Geeft Januari muggenzwerm, Dan hoort ge in oogstmaand licht gekerm.
Ik geloof dat het u niet verontrusten zou. Het is maar een gekerm en een gestommel van menschen die vechten en op den vliering over den grond rollen, den halven nacht lang, van twaalf uur tot aan den ochtend." "Menschen op de vliering," zeide Legree onrustig, maar toch met een gedwongen lach. "En wie zijn dat dan?"
Zij spiedden dus beiden een weinig baloorig uit of geen torens tusschen de boomen uit staken, maar het scheen wel, dat eindeloos het foreest zich strekte.... Tot zij plotseling hoorden kreunen en kermen. Het Aventuur! zeide Lancelot en hief den vinger aandachtig op. Het Aventuur! herhaalde Gwinebant. Het gekerm, het gekreun naderde aan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek