Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 24 juni 2025


Ik weet niet aan wie de lieve dacht, maar ik hoop in haar geest te handelen, als ik haar kleinood in uwe handen leg. Houd het er voor, dat Tachot het u door mijne tusschenkomst aanbiedt, en gedenk nog dikwijls onze spelen in de tuinen van Saïs." Tot hiertoe had zij Grieksch gesproken.

Gedenk dat woord! zei nogmaals Koelloeka op ernstigen toon, en bedenk tevens dat de mensch nooit bij magte is vooruit alle omstandigheden en oorzaken te kennen, die eenmaal invloed kunnen hebben op 't geen hij gewoon is, kortzigtig, zijn vrijen wil te noemen. Zie zoo! sprak Feizi op zijn gewone luchthartige manier, daar zijn we nu weer aan de philosophie.

Gedenk my met gebeden! Uwe ziet dus wel dat het een treurspel is. Net wat ik zei, moeder! Ja, 'n treurspel! Laat my hem 't hart doorstoten! Lig daar, vermeetle wulp! Wat zegt uwe dáár van? vroeg de meester. Alles was 'n oogenblik stom van verbazing. Ja, zei eindelyk Stoffel, en alles zoo krek met staande en liggende regels. "Wulp" stáát weer, zieje Wouter?

Mijn hart heeft bitterheeden als de Dood en diepten waar geen woorden van gewagen, is daar wel Liefde sterk genoeg en groot, die 't kan verzwelgen en ten Heemel dragen? Ik blader vluchtig thans in 't boek der dagen en leg het duisterst zonder deernis bloot, tot schuuwe schimmen angstig rond mij klagen: "Gedenk! Gedenk! Gedenk! éér gij verstoot!"

Volgens haar uitersten wil is zij op het kerkhof bij de Marepoort te Leiden, in het graf, waarin ook haar lieveling rust, bijgezet. Haar hond heeft haar niet lang overleefd. En ik ontving uit haren naam een pakje, waarin het ringetje met den zakdoek, en in het Engelsch deze woorden: "Gedenk aan den lieven William en aan zijne Grootmoeder, E. Marrison". 's Winters Buiten.

»Wat wil je van me?" hijgde hij. »Ik wil dat je mij woord houdt. =Hildegarde=! zeg ik. Ga met mij mee, Justus!" Hij keek haar aan alsof hij haar niet begreep. »Ik kan niet!" sprak hij: »Laat me aan mijn lot over!" »Est-ce que ça va durer? Viens-tu?" riep de Fransche vrouw. »Justus!" hernam Marieken: »Ga met mij mee! Gedenk je eed! Gedenk al wat je eenmaal lief en heilig was.

Voor ons pleit ook die mystische psalmdichter, die mij ter rechter plaatse niet voor den geest kwam: Gedenk niet der zonden mijner jongheid, noch mijner onwetendheden . Gij hebt gehoord, op welke twee zaken hij zich beroept, namelijk dien leeftijd, welks onafscheidelijke metgezel ik pleeg te zijn, en de onwetendheden en deze in het meervoud, opdat wij den reusachtigen omvang zijner dwaasheid zouden begrijpen.

't Is maar 'n slap en traag gedenk, ik voel me suf en dof en dom, maar zonder schaamte berust ik in mijn domheid; gelaten, stil-tevreden als 'n kind, eet ik nog 'n boterham en drink 'n glas gerste-bier en ga naar bed met klamme, koude voeten en 'n gloeiend hoofd.

Een geroffel der trom brak eindelijk mijns vaders wijze raadgevingen; de vrijwilligers gingen vertrekken. Toen mijn vader tot vaarwel mij in de armen drukte, murmelde hij nog: "En Hendrik, gedenk immer het spreekwoord: ieder is het kind zijner eigene werken. Van nu af is uw lot in uwe handen; het zal zijn, wat gij het zelf zult maken."

Tristan trad eenige schreden terug, om zich ruimte te verschaffen, hief het hoofd fier omhoog en sprak, zóó luid dat allen het hooren konden: "Mijn naam is Tristan van Ermonie!" Een oogenblik was het doodstil in de groote zaal, toen scheen het of er eene trilling door de menigte ging en een verward geroep van stemmen brak los. "Weg met den moordenaar! Slaat hem dood! Gedenk Morholt!"

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek