Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 mei 2025
In den loop van dezen dag was het aantal leveranciers van natuurkundige werktuigen, van wapenen, van electrische toestellen nog vermeerderd. De goede Martha was er suf van. "Is mijnheer gek?" zeide zij mij. Ik gaf een toestemmend teeken. "En neemt hij u mede?" Ik herhaalde het teeken. "Waarheen?" zeide zij. Ik wees met den vinger het middelpunt der aarde aan. "Naar den kelder?" riep de oude meid.
Van kommer en angst voor de toekomst wist Joséphine niet, waar zij 't zoeken zou, tot Bonaparte haar met een enkel woord geruststelde: "Dien zotteklap kan ik niet smoren, maar ik ben niet gek genoeg mij afhankelijk te maken van mijn vijanden. Over Lucien krijg ik dagelijks klachten, onlangs nog weer uit Madrid," zei hij.
De lucifer ging uit en hij stootte z'n blooten voet tegen 'n poot van de tafel. "O!... O-oooo!... Au-oooo!" "Hou dan toch effen op!" "As jij 't maar voelde!... O!... O!... Ik wor gek! Ik wor gék!" Daar had-ie licht en het fleschje had-ie ook te pakken. "O!... O-oooo!... Au-o-o-o!" "Mensch, gil toch zoo niet voor de buren... Hier... Heb-ie 't... Spoel nou maar goed."
Terwijl Rodolphe sprak, was de huisheer tegelijk rood, groen, geel en wit geworden, en bij iedere nieuwe spotternij van zijn huurder nam deze regenboog der woede op zijn gelaat een meer intensieve kleur aan. "Mijnheer," antwoordde hij ten slotte, "ik houd er niet van voor den gek gehouden te worden. Ik heb lang genoeg gewacht.
"Win je nou niet op... Ja, ik ben gek, krankzinnig op die vrouw... Ik ken d'r negen maanden en in dien tijd heeft ze zich gedragen, om je hoed voor af te nemen... Mot 't nou zoo zwaar wegen als iemand lichtzinnig was... Denk daar eens over na... Stel je in 't geval dat je eigen dochter"... "Anna was te fatsoenlijk!" "Zooals je 't nemen wil d'een trouwt 'n man om geld d'ander uit liefde.
Ben je gek: jij moet hem leeren, wat hij te zeggen heeft; dat's afspraak." "'t Is wat lekkers! Je laat mij de kastanjes uit het vuur halen, en jij...." "Nou! wees maar niet boos. En heeft hij 't dan niet goed gezeid van 't portretje? Ja, kind, we gaan naar huis.
Ze gaven hem met opzet geschreven bewijsjes omgekeerd, hij deed dan alsof hij lezen kon en teekende waar hij een wit plekje zag met een paar krabbels, die een handteekening moesten voorstellen. De inlanders betaalden maar hielden hem voor den gek. Hij slikte alles, maar hij inde zijn belasting en in deze stemming ontzag hij niemand. Met uw vader had hij zelfs hoogloopende standjes gehad.
Ieder wilde, maar niemand durfde. Er werd geloot, en het lot viel op my. Nu erken ik, dat ik niet gaarne gevaren trotseer. Ik ben man en vader, en houd ieder die het gevaar zoekt, voor een gek, wat ook in de Schrift staat.
Maar soms voer er iets als wanhoop door zijn dor-denkend hoofd, een zwarte angst, een dreiging van alle kanten. "Je zult nog gek worden," zei hij in-eens, hardop in de stille kamer. En hij veegde zich met zijn droog-gloeiende hand 't angstzweet van 't voorhoofd.
En toen ik wegreed, riep hij mij na: als mij, met het meel, een wonderlijk ding mocht overkomen, dan moest ik maar naar den raadsheer Herse gaan, die zou mij de zaak wel uitleggen, als hij 't goedvond. "Wel, dat 's toch gek," zeide vrouw Strüwing. Toen kwam Hendrik Voss binnen; hij zag er zeer stil en afgetrokken uit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek