Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
Hij was reeds bij de kamer van den wijsgeer en opende de deur. Wang was er niet. Wang had blijkbaar ook dien nacht niet in zijne kamer doorgebracht en toen op Kin-Fo's bevel zijne bedienden de yamen in alle hoeken doorzocht hadden, bleek het dat Wang verdwenen was, zonder een spoor achter te laten. Waarin Craig en Fry officieel aan den nieuwen cliënt van de Eeuw worden voorgesteld.
Hêmisdêga send hja mith vsa vrbrûda brotharum ånd hjara salt-âthum al overa Skelda kvmen, vs rest thus to kjasane twisk-et bêra fon juk jef swêrd. Willath wi fry bilywâ, alsa âgon tha knâpa thåt lêsa ånd skryva fârhôndis åfterwêi-n to lêtane ånd in stêde that hja invppa mêide hwip ånd swik spêle, moton hja mith swêrd ånd spêr spêla.
Als een opwelling van boosheid hem dan rood maakte, zou zijn gelaat successievelijk en in de natuurlijke volgorde al de kleuren van het spectrum vertoond hebben. Soun sleepte zich naar de beide agenten, met halfgesloten oogen en zonder een blik te durven slaan over de verschansing van de Sam-Yep. »Zijn wij er?"... vroeg hij. »Neen," antwoordde Fry. »Komen wij er haast?" »Neen", antwoordde Craig.
"Wel, omdat ik niet wil!" "We zouden je daar met een lief mooi meisje uithuwelijken, met een jeugdige bewoonster van de maan... en je zoudt daar stamvader worden van een troep elegante negertjes en negerinnetjes!" "Loop naar den drommel!" riep Frycollin getergd uit. "Zeg liever naar de maan, Fry lief, dan ga je meê." "Juist naar de maan! Loop naar de maan, maar alleen, hoor je!"
Als men binnen dien tijd niet aan land kwam zou men er ook wel nooit komen. »Maar wij zijn goedsmoeds", verklaarden Craig-Fry. »Hoe kunt ge nu zoo goedsmoeds zijn?" vroeg Kin-Fo niet zonder eenige spotternij. »Omdat het geluk ons nu reeds weer meeloopt", antwoordde Fry. »Hé, vindt ge dat?" »Ja zeker", verklaarde Craig. »Het groote gevaar was de jonk en daaruit zijn we ontsnapt."
Kin-Fo, door Craig en Fry vergezeld en door Soun gevolgd, begaf zich nu naar een hotel, in een der slechts half bevolkte kwartieren gelegen, waaromheen zich drievierde gedeelte der oude hoofdstad als een woestijn uitstrekt.
Craig en Fry waren bij hem en prijkten in een fonkelnieuw gewaad even als de getuigen op een Europeesche bruiloft. Welk een wedstrijd van beleefdheden!
»En op dit uur," voegde Craig er bij, »omdat het over een paar minuten middernacht zijn zal." »Maar wat doet dat er toe?" »Mijnheer," antwoordde Craig, »het belang dat de verzekeringsmaatschappij de Eeuw in uw dierbaar leven stelt..." »Duurt nog slechts enkele oogenblikken..." voegde Fry er bij. »En dan kunt ge u zelf het leven benemen..." »Of u door anderen laten dooden..."
Fry nam namelijk uit den waterdichten zak een klein instrument, dat zeer eigenaardig bij het drijfpak van kapitein Boyton behoort. Het kan des nachts dienst doen als lantaarn, als het koud is als verwarmingstoestel en als men iets warmen of koken wil als kookfornuis. Niets eenvoudiger dan dit.
En hoe zou men hem dan ontwijken, hoe hem voorkomen? Craig en Fry zagen in iederen passagier van de Peï-tang een moordenaar. Zij aten niet meer, zij sliepen niet meer, zij leefden niet meer! Waren Kin-Fo, Craig en Fry ernstig ongerust, Soun was vooral niet minder angstig. De gedachte dat hij op zee moest gaan, bezorgde hem kippenvel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek