Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Send thêr svm thrvch thene fyand fat ånd kvmath hja to båk, sâ mot mån hjam fêr fon thåt kåmp of fora, hwand hja machton fry lêten wêsa by arge loftum ånd than ne mügon hja hjara lofta navt ni halda ånd toch êrlik bilywa. Jef wi selwa fyanda fâta, sâ brånge mon tham djap anda landa wêi, mån lêrth hja vsa frya sêde.
»Die eerst na een overtocht van vijf weken weder levend geworden is?" antwoordde Fry. De twee agenten legden de hand op de verdachte kist en er was geen twijfel aan of er was beweging in. »Drommels!" fluisterde Craig. »Drommels!" fluisterde ook Fry. Hetzelfde denkbeeld ontstond plotseling bij beiden, en wel dat Kin-Fo vermoedelijk door eenig gevaar bedreigd werd.
»Wat moet er gedaan worden?" vroeg Kin-Fo. »Laat ons al onze krachten inspannen", antwoordde Fry, »en ons zoover van het vaartuig verwijderen dat wij bij 't aanbreken van den dag uit het gezicht zijn!" En Fry blies een zekere hoeveelheid lucht in zijn kleed en steeg daardoor halverwege uit het water.
Hij keerde niet in het huis te Shang-Haï terug. Dit was een bron van groote zorg voor Kin-Fo en van angst voor de beide lijfwachten. Acht dagen later, den 24n Mei, was er nog geen bericht van den philosoof en bijgevolg geen mogelijkheid om op zijn spoor te komen. Te vergeefs hadden Kin-Fo, Craig en Fry de vreemde concessies, de bazars, de verdachte kwartieren, de omstreken van Shang-Haï doorzocht.
Overigens had hij Craig en Fry ook niet gesproken over de mogelijkheid dat de philosoof te Nan-King zijn zou. Deze vreesachtige agenten zouden met een overdaad van voorzorgen voor den dag zijn gekomen, die van hun standpunt wel te rechtvaardigen waren, doch die Kin-Fo hartelijk verveelden.
»Ben je goed gezond?" vroeg hem Fry. »Neen!" »Je moet het hoofd stil houden", voegde Craig er bij. »Het hoofd?...." »En je mond dicht...." vervolgde Fry. »De mond?...."
»Heb ik dan mijn beide kanonnetjes niet, twee knapen, die ongemakkelijk brommen als men er te dicht bij komt!" »Zijn zij geladen?" vroeg Craig. »Gewoonlijk wel." »En nu?" »Nu niet." »Waarom niet?" vroeg Fry. »Omdat ik geen kruit aan boord heb," antwoordde kapitein Yin bedaard. »Waar dienen dan de kanonnen voor?" vroegen Craig-Fry, weinig tevreden over het antwoord.
Craig en Fry raapten alles bij elkander wat zij noodig hadden en stapten op hunne beurt in het water. Alles was zeer stil en behendig in zijn werk gegaan en aan boord van de jonk kon niemand vermoeden dat de bemanning vier personen minder telde. Dat zeer slecht afloopt voor kapitein Yin, gezagvoerder van de Sam-Yep en zijn equipage.
Een overtocht in zestig uur zonder storm, in het hartje van den zomer, dat was goed voor gelukkige stervelingen; hij, Kin-Fo, behoorde daar niet langer toe! Craig en Fry waren vrij wat meer in onrust, altijd met het oog op de handelswaarde van hun cliënt. 't Is waar, hun leven was evenveel waard als dat van Kin-Fo.
Daarop hernamen allen, met uitzondering van Soun, die uit voorzorg horizontaal wilde blijven, hunne verticale houding. »Nog een glaasje brandewijn?" vroeg Fry. »Met genoegen," antwoordde Kin-Fo. Voor het oogenblik hadden zij niets anders noodig dan eenige droppels van deze opwekkende likeur. De honger kwelde hen nog niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek