United States or Bhutan ? Vote for the TOP Country of the Week !


De Peï-tang kon de bank niet passeeren. Al de passagiers moesten dus te Takou aan wal gaan. Het is eene vrij belangrijke plaats, die zich zeer goed ontwikkelen zal als de mandarijnen toestaan dat er een spoorweg wordt gelegd ter verbinding met Tien-Tsin. Het vaartuig in lading voor Fou-Ning, moest nog dienzelfden dag vertrekken. Kin-Fo en zijne makkers hadden geen uur te verliezen.

De Peï-tang stoomde snel tusschen de boorden van het kanaal, beukte met hare raderen de gele wateren van den stroom, en bracht de talrijke bevloeiingskanalen aan de beide oevers door haar kielwater in beweging. De hooge toren van den tempel aan de gindsche zijde van Tong-Tchéou was weldra voorbij gestoomd en uit het gezicht verdwenen bij het omvaren van een vrij scherpen hoek.

Hoe dichter de Peï-tang de golf van Pé-Tché-Li naderde, des te bleeker werd hij. Zijn neus werd spitser, zijn mond trok zich samen en toch dreef de boot nog kalm op de rustige wateren der rivier. Hoe zou het dan wel gaan als Soun op den smallen zeeboezem kwam, waar de korte golfslag het schip onophoudelijk en heftig doet stooten! »Ben je nog nooit op zee geweest?" vroeg hem Craig. »Nooit!"

Den volgenden morgen, 27 Juni, kwam de Peï-tang vóór het opgaan der zon in de haven te Takou, bijna aan den mond der rivier. Op deze plaats verheffen zich de twee forten, het Noordelijke en het Zuidelijke, thans vernield, die in 1860 door het Anglo-Frankisch leger vermeesterd werden.

En hoe zou men hem dan ontwijken, hoe hem voorkomen? Craig en Fry zagen in iederen passagier van de Peï-tang een moordenaar. Zij aten niet meer, zij sliepen niet meer, zij leefden niet meer! Waren Kin-Fo, Craig en Fry ernstig ongerust, Soun was vooral niet minder angstig. De gedachte dat hij op zee moest gaan, bezorgde hem kippenvel.

Men moest op alles bedacht zijn, en men was het ook. Den 26n Juni des middags te 12 uur stapten Kin-Fo, Craig-Fry en Soun aan boord van de Peï-tang en daalden de Peï-ho af.