Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
Duizenden oogen waren op deze groep gericht. Geen kreet, geen woord, een gelijke siddering fronste aller wenkbrauwen. Aller monden hielden den adem in, als vreesden zij het minste tochtje te voegen bij den wind, die de beide rampzaligen bengelde.
Zij zagen van verre het tweespan met den wagen komen, hobbelend in gestrekten draf door de lange oprijlaan der boerderij, met Smul rechtop van voren, de beenen wijd-opengeschraagd, de zweep snel-klappend- slingerend in de lucht. Alfons fronste de wenkbrauwen: daar kwam de vijand aan.
Er heerschte, nadat de vreemdeling deze woorden had gezegd, eenigen tijd stilte in het vertrek. 't Oude Hoen fronste de wenkbrauwen en verzonk in diep gepeins. Vrouw Geerte keek haar man met angstige oogen aan, als om hem te smeeken, de uitnoodiging af te wijzen, en ook de beide knapen hielden hun blik op hem gericht, alsof zij hem het antwoord van de lippen wilden lezen.
De kleurling fronste het voorhoofd en zeide: "Je kent me niet, of je weet niet van die zaak. 't Is niet om te stelen, maar om wraak te nemen!" En er flikkerde een boosaardig licht in zijne oogen. "Ik heb je hulp er bij noodig. Zoodra het geschied is, gaan wij naar Texas. Ga jij maar naar huis, naar je wijf en je kinderen, en wacht totdat je van mij hoort." "Nu, als je het zegt, zal ik het doen.
"Er kunnen zich," beweerde Katawassow, "gevallen voordoen, dat de regeering geen acht slaat op den wil der bevolking, en dan doet de stem der openbare meening haar wil kennen." Maar Sergej Iwanowitsch was hiermede niet tevreden; hij fronste het voorhoofd en zeide: "Je had de vraag anders moeten stellen.
Wat ik zal zijn, zal niet door u bestaan. Rupert was rechtgestaan. Hij kruiste zijne armen over zijn borst, glimlachte geluideloos. Ik heb medelijden met u, sprak hij. Ze lengde zich uit op hare teenen, fronste hare wenkbrauwen en verhief hare stem: Ge bedriegt u alweer, lieve. Wat ge voelt jegens mij, is geen medelijden.
Daar behoort een bekwame hand toe!" voegde hij er naar Golinitschef gewend bij, terwijl hij zinspeelde op een discussie, waarin hij erkend had, dat hij ontmoedigd was door de practische moeilijkheden in de kunst. "Het geheel is merkwaardig!" zeiden Golinitschef en Anna. Maar de laatste opmerking van Wronsky kwetste Michaïlof, hij fronste het voorhoofd en zag Wronsky met een ontevreden blik aan.
Hij fronste zijn wenkbrauwen en keek heel donker. Toen keek hij in de kruinen en luisterde. Het donkere gleed weg van zijn gezicht en er kwam licht op glanzen. Het licht! Het licht van de Vrouw!... juichte 't viooltje. Zie eens! Zie eens! Maar het licht ging weg, en het gezicht van den Man werd weer heel donker. Hij zag recht voor zich uit en ging.
"Zeg Maria dat ik haar alleen wil spreken." "Alleen?" vroeg Sinang en fronste de wenkbrauwen. "Heelemaal alleen, nee, maar die vent moet er niet bij wezen." "Dat 's lastig. Maar wees maar gerust: ik zal 't haar zeggen." "En wanneer zal ik 't antwoord weten?" "Morgen. Ga vroeg naar huis. Maria wil nooit alleen zijn. Wij zijn bij haar: Victoria slaapt de eene nacht naast haar, ik de andere.
Tromp fronste de wenkbrauwen en zonder nog een woord te spreken, draaide Piet Hein mij den rug toe. Na dien tijd ben ik Tromp ook als trouw vriend kwijt geraakt. Toen meende ik mij tegenover dien grooten geluksvogel van Delfshaven al eens heel kordaat gehouden te hebben; maar ik heb mij later wat beklaagd! Vooral toen ik in 1641 met den Ammiraal Gijsels naar Portugal vertrok.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek