Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Zijn voorhoofd rimpelde en hij fronste af en toe zijne zwarte wenkbrauwen. Het was hier stil. Het najaarsgewaai loeide bij vlagen door de kastanjelaars. De kamer werd blauw-duister. De wanden waren met een rood-geel brokaat behangen en niet éen lijst brak er de effen, diepe kleurgloeiing.
Zij stelde zich hem voor als den oppersten rechtvaardigen rechter, een bejaard eerbiedwaardig mannelijk wezen, met langen sneeuwwitten baard, die haar zag en zijn wenkbrauwen fronste, als ze kwaad deed of dacht, als ze ongehoorzaam was aan vader, lui was onder 't werk of met een vriendinnetje lachte in de kerk of de japonnen van de dames haar daar meer bezighielden dan Hij en Zijn Majesteit; die welwillend op haar neêr zag en haar zegende, als zij braaf was, goed werkte, en gedwee tegenover haar meerderen.
Maar een ontstemmend gevoel fronste plotseling zijn wenkbrauwen: er was er nòg een die naar haar verlangde en haar den ganschen dag zou zien: Smul, boer Kneuvels' paardenknecht! Hij bromde iets tusschen zijn tanden en vlugger nog, als in gejaagde haast, liep hij door. Hij voelde reeds de nachtelijke frischheid niet meer en sloeg den kraag van zijn wambuis weer over.
Lengte maal breedte gelijk aan vierkanten inhoud. En bij al die verrichtingen schudde hij het hoofd, fronste de wenkbrauwen en hemde met gedempte stem, op afkeurenden toon. De schatting scheen hem tegen te vallen. Vrouw Hansen en hare dochter Hulda sloegen den vreemdeling gedurende die bedrijven van achter de venstergordijnen van de groote zaal angstvallig gade.
"Neen; hoewel het bezoek dat er voor u gekomen is u mogelijk niet heel welkom zal zijn." "Een bezoek op dit uur? Wie kan er zijn?" "Iemand, die zegt familie van u te wezen en die geen anderen naam opgeven wil dan dien van Rudolf." Zij werd bleek en fronste het voorhoofd. "Mijn hemel! hoe komt die ongeluksvogel nu hier?" Ik deelde haar mede, op welke zonderlinge wijze die man was binnengedrongen.
Ik merkte dan ook dadelijk op, hoe menige wenkbrauw zich fronste, hoe menige zijdelingsche wenk door de officieren onderling gewisseld en menige glimlach over de aanstaande pret, welke men zich voorstelde, ter nauwernood werd onderdrukt.
Hoe het zij, na den hond aangekeken te hebben, zonder eenige verwondering te doen blijken, ging Negoro, die de wenkbrauwen toch een oogenblik fronste, naar het verblijf der equipage. Intusschen was de boot het achterschip omgevaren alwaar de naam Waldeck op den spiegel te lezen stond. Waldeck, maar geen naam van de haven waar het schip te huis behoorde.
De zaal was zeer helder verlicht. Groote elektrische klokken hingen tallenkant, gelijk ongemeene bloemen, te stralen. De wanden waren behangen met een scharlaken brokaat, dat tegen de zoldering langs gouden festoenen en kleine empirekransen fronste. Spiegels hingen links en rechts in zilveren lijsten te klateren.
"Uitgaan doet ze nog niet, maar hier aan huis kan zij natuurlijk ieder ontmoeten. Ik zou met een jaar of zoo graag weer van haar af zijn. Ze is lief, maar zoo'n doorloopende logée is toch vervelend." Hij fronste de wenkbrauwen, maar antwoordde niet rechtstreeks. "Zeker leelijk?" "O neen, een snoesje!.... En dan origineel, weet je," ging zij voort, hare indrukken verzamelend.
Ik ben Stiwa niet!" ijverde zij en fronste de wenkbrauwen. "Ik vertel het je echter, omdat ik geen oogenblik over mij zelf in 't onklare wil zijn!" Maar terwijl zij deze woorden uitsprak, gevoelde zij, dat zij niet juist waren, want zij twijfelde niet slechts aan zich zelf, maar de gedachte alleen aan Wronsky wond haar op en zij vertrok alleen vroeger, om hem niet meer te ontmoeten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek