Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Er was buiten 'n groote tafel gedekt, waar ze zelf de stoelen voor aansleepten; Frieda, die er in 'n grijs japonnetje met haar fijn, sereen gezicht allerliefst uitzag, werd tot tafelpraeses benoemd, verzocht de heeren dringend niet te vechten om hun plaatsen.
Den volgenden middag had ze geen vleesch gewild aan de koffie. Of ze vegetariër werd? Nee, 't was zuinigheid; haar maandgeld was op.... Mary had haar even doordringend aangekeken, toen luchtig gezegd: "Mooi zoo! Enfin, Frieda en ik hébben nog 't onze. Eet dus gewoon mee; zoo sterk ben-je niet." En daarna had ze niets meer van 'm gehoord of gezien.
Ik zie door de vormen van je gezicht heen." "Het is zoo vreemd, zoo nieuw. Ik had nog nooit aan zoo iets gedacht...." Else ging rond. "Ik hoop, dat ik goed aan al jullie speciale smaken heb gedacht.... Rolands slap en Gerard veel melk, en Frieda geen suiker.... Zoo. Waar blijft Neerwinden toch met z'n city-bag? Wil hij zelf 't lekkers opeten?" "Hè, menschen," zuchtte Coba diep.
Heeft Frieda je ziel volgeplakt met overdrukjes van haar eigen ideeën, zoodat je niet meer zien kunt, wat er eigenlijk in is, of is de verandering van binnen uit begonnen?" "Mary heeft veel met me gepraat;... maar ik ben toch zelf ouder geworden; ik geloof bijna: hárder.
"Ik wilde een vuurtje stoken.... 'n boschvuurtje." "Zoo, en dan 'n boschbrandje zeker?" "Zeg, weten jullie, dat wij laatst brand gehad hebben?" zei Frieda, "we brandden de bladluisjes van de planten af, en opeens vatte 't gordijn vlam.
Ze drukte haar hoofd dieper in de bloemen, dankbaar, zalig; opeens niet bang en niet eenzaam meer. Drie dagen later was Go bij Frieda en Mary Bruining ingekwartierd.
Gerard knikte: "Kwam Van Neerwinden veel bij je?" "Nee; hij is zoowat de eenige, die nooit op deze kamer geweest is." "Zoo... Weet je wat, je moest ook even aan Frieda schrijven; die wéét misschien wel 'n kamer. Ik ga dan zelf met 't briefje naar haar toe." "O, wat ben ik toch blij, dat jij gekomen bent. Ik was zoo wanhopig, alleen tusschen al die vijandige menschen."
"Mag ik 't woord, praeses," drong Beerenstijn, "om te herinneren aan 'n uitspraak van Erasmus in "stultitiae laus", dat de grootste aantrekkelijkheid van de vrouw " "Meneer Beerenstijn, ik verzoek u de stemming niet te storen...." beval Han plechtig, maar Frieda viel levendig in: "Ik weet, wat je meent. Oppervlakkig is er iets vóór te zeggen.
"Proviand is er genoeg." "Ja maar, zoo'n dag kun-je eten." Er werd halt gecommandeerd, omdat Lou met krijgertje spelen haar haar in de verzakking had gebracht. Frieda kwam dadelijk helpen, terwijl Beerenstijn, als hors d'oeuvre, al vast met radijsjes en rauwe peentjes rondging. "Je hebt je haarspelden verloren." "Haarspelden-zoeken! Haarspelden-zoeken!" "Ach, nee, laat je vlecht maar hangen!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek